این است که خانم ل.س. فرزند ح. دادخواستی به خواسته¬ی صدور گواهی صدور گواهی عدم امکان سازش به طرفیت آقای ع.خ. تقدیم و اظهار داشته که در تاریخ 5/7/86 به موجب سند نکاحیه شماره 608 تنظیمی در دفتر ازدواج شماره یک با خوانده ازدواج کرده و مهریه نیز چهارصد عدد سکه تمام بهار آزادی تعیین شده ولی پس از انجام مراسم عروسی مشخص شد که زوج مبتلا به مواد مخدر از نوع شیشه است. با اینکه متعهد شد اعتیادش را ترک نماید ولی نتیجه گرفته نشد و به دلیل اعتیاد مرا رها کرد و بیش از یک سال است که [از انجام] وظائف زوجیت از قبیل پرداخت نفقه، امتناع و مرا نیز ترک کرده و من به ناچار در منزل پدرم سکنی گزیدم و در شعبه 103 دادگاه عمومی  پرونده ئی تشکیل و نامبرده تمام اظهارات مرا تأیید نمود ولی باز هم اقدام به ترک اعتیاد نکرده و متواری شد که مورد در ذیل دادنامه که تقدیم شده، آمده است. وی اعمال زوج را ترک انفاق، ترک منزل، ذکر و اضافه کرده که در شعبه 12 شورای حل اختلاف  رسیدگی و به ترک انفاق اقرار و در صورتجلسه تنظیمی شورای حل اختلاف اعلام کرده که حق طلاق را به زوجه واگذار کرده و با آنکه به ترک انفاق محکوم شده ولی از پرداخت نفقه استنکاف کرده لذا ادامه زندگی برای اینجانب موجب عسر حرج شدیدی شده است و بدین جهت درخواست صدور گواهی عدم امکان سازش دارم.
تصاویر اوراق بازجویی در نیروی انتظامی که پیوست است حاکی از این است که خوانده با تأیید اظهارات همسرش دائر به اینکه » اعتیاد به شیشه و فساد اخلاقی دارد« اظهار داشته تمام اظهارات وحرف¬های همسرم را قبول دارم ولی تصمیم گرفته¬ام زندگی را از نو بسازم و رابطه با زنان هرزه را قبول ندارم؛ مفاد دادنامه شماره 01340- 22/8/89 حاکی از محکومیت خوانده به استناد اقرار وی به ترک انفاق و متواری شدن به چهار ماه حبس است و دادنامه شماره 89 صادره از حوزه 12 شورای حل اختلاف شهرستان حاکی از محکومیت وی [به] پرداخت نفقه در حق خواهان است.
استشهادیه¬ئی نیز پیوست است که مسجلین ذیل آن ترک منزل و ترک انفاق ازناحیه خوانده رامحرز دانسته اند ودر صورتجلسه تحقیق نیز خوانده، اقرار به ترک انفاق کرده است ودر بند 2 صورتجلسه نیز متعهد شده که در صورت اعتیاد به مواد مخدر حق طلاق را به خانم ل.س. تفویض می¬نماید و دستور قاضی ا جرای احکام به اخذ مبلغ سی میلیون ریال ازخوانده به نفع خواهان خطاب نیروی انتظامی نیز پیوست است .
پرونده به شورای حل اختلاف ارسال شده واین مرجع جلساتی راتشکیل که در آن فقط خواهان حضور یافته و به دلیل عدم حضور زوج امکان سازش و مصالحه نبوده لذا پرونده اعاده شده و در شعبه دوم دادگاه عمومی مطرح و جلسه دادرسی درتاریخ 17/10/90 تشکیل، خوانده حضور نیافته، دادگاه قرار ارجاع امر به داوری را صادرکرده وخانم خواهان آقای م.ح. را تعرفه و خانم ل.ت. نیز از طرف دادگاه به عنوان داور زوج برگزیده شده و پزشکی قانونی نیز طی نظریه¬ئی عدم بارداری زوجه را تأیید کرده دادگاه با اعلام ختم دادرسی به استناد مادتین 1119 و 1130 قانون مدنی گواهی عدم امکان سازش صادر کرده، دادنامه در تاریخ 16/1/91 به خوانده ابلاغ شده نامبرده نیز تجدیدنظرخواهی کرده وی مدعی شده که شهود را نمی شناسد و واسطه فرستاده ولی تجدیدنظرخوانده حاضر به گفتگو نشده و حاضر است برای ادامه زندگی هرگونه تعهد بدهد و تجدیدنظرخوانده در تبادل لوایح پاسخ داده و پرونده در شعبه 24 دادگاه تجدید نظر مطرح و این مرجع نیز با این استدلال که درخواست طلاق به دلیل اعتیاد زوج و ترک انفاق بوده که ادله کافی برای اثبات آن ارایه نشده لذا دادنامه نقض می¬شود ، پس از ابلاغ دادنامه از آن در مهلت قانونی فرجام-خواهی شده و پرونده پس از تبادل لوایح به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع شده است . لوایح حین الشور قرائت می¬شود .
هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای محمدحیدری قاسمی عضو ممیّز و بررسی اوراق پرونده اجمالاً مبنی بر نقض ،دادنامه شماره 00422-6/3/91 فرجام خواسته مشاوره نموده چنین رأی می¬دهد :

نظر به اینکه ضروری است از مسجلین ذیل استشهادیه مضبوط در صفحه 2 پرونده تحقیق [شود] و با عنایت به محکومیت فرجام خوانده به ترک انفاق و اقاریر وی در صورتجلسات پیوست در نیروی انتظامی و شورای حل اختلاف به داشتن اعتیاد، از وی در رابطه با کیفیت انفاق تحقیق و پس از تعرفه به پزشکی قانونی و اخذ نظریه آن مرجع، پرونده¬های استنادی ملاحظه و خلاصه و اجمال آنها گزارش و در صورت ضرورت تحقیقات دیگری انجام و بر اساس آن و به مقتضای دلائل محصّله اتخاذ تصمیم گردد، لذا فرجام خواهی وارد تشخیص و دادنامه فرجام¬خواسته نقض و مستنداً به بند پنج ماده 371 قانون آیین دادرسی مدنی پرونده جهت رسیدگی به دادگاه منشاء دادنامه منقوضه اعاده می¬شود.
مستشاران شعبه اول دیوان عالی کشور
حیدری قاسمی – کیقبادی