عنوان: دعوای تمکین با وجود زندگی در منزل مشترک
پیام: زندگی در منزل مشترک اماره بر تمکین زوجه از زوج است و در این فرض دعوی الزام به تمکین محکوم به بطلان است.
مستندات: ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی
شماره دادنامه قطعی :
۹۳۰۹۹۷۲۱۳۰۵۰۱۲۷۵
تاریخ دادنامه قطعی :
۱۳۹۳/۰۷/۲۹
گروه رأی:
حقوقی
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دعوی آقای م.ح. با وکالت آقای ی.ش. به طرفیت خانم ر.م. به خواسته الزام به تمکین با عنایت به محتویات پرونده از جمله کپی مصدق رونوشت سند نکاحیه شماره ۳۶۵۲ صادره از دفتر رسمی ثبت ازدواج شماره … حوزه ثبت اسلامشهر وجود رابطه زوجیت فیمابین طرفین محرز است و در خصوص خواسته نظر به اینکه متعارف از تمکین حضور زوجه در منزلی می باشد که زوج آن را تعیین نموده است و با عنایت به اینکه مطابق اظهارات وکیل خواهان و خوانده در صورتجلسه مورخ ۴/۶/۹۳ زوجه به همراه زوج در منزلی سکونت دارد که زوج تعیین نموده است لذا دادگاه عدم تمکین خوانده از زوج را محرز ندانسته و به استناد ماده ۱۲۵۷ قانون مدنی حکم به بطلان دعوی خواهان را صادر و اعلام می نماید این رأی حضوری و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض در دادگاه تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه ۲۵۷ دادگاه عمومی خانواده تهران – مختاری
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای ج.ح. با وکالت آقای ی.ش. به طرفیت خانم ر.م. نسبت به دادنامه شماره ۸۲۵ مورخه ۴/۶/۹۳ صادره از شعبه ۲۵۷ دادگاه خانواده تهران که به موجب آن حکم به بطلان دعوی تجدیدنظرخواه به خواسته تمکین تجدیدنظرخوانده صادر شده است با توجه به مندرجات پرونده و لایحه اعتراضیه و توضیحات طرفین و مستندات رأی و استدلال دادگاه دادنامه تجدیدنظرخواسته مطابق قانون و دلائل موجود در پرونده صادر شده و مخالفتی نیز با موازین شرعی ندارد. لذا بهاستناد ماده ۳۵۸ قانون آیین دادرسی مدنی ضمن ردّ تجدیدنظرخواهی دادنامه مذکور تأیید می شود. این رأی قطعی است.
رییس شعبه ۶۰ دادگاه تجدیدنظر استان تهران – مستشار دادگاه
آل حبیب – علیخانی