رأی وحدت رویه شماره ۱۱۸۸ مورخ ۳۰/۳/۱۳۳۶
رأی وحدت رویه استفاده از سند مجعول
شعبه ۲ عقیده داشته که استفاده از سند مجعول نسبت به جاعل جرم جداگانه نیست در صورتی که شعبه ۵ معتقد بوده که عمل مزبور نسبت به جاعل نیز جرم علی‌حده محسوب می‌شود. هیأت عمومی در تصمیم شماره ۱۱۸۸ مورخ ۳۰/۳/۱۳۳۶ چنین اظهارنظر کرده است:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
(چون استفاده از سند مجعول عمل جداگانه می‌باشد که حتی نسبت به جاعل نیز جرم جداگانه محسوب است و عبارت «با علم به تزویر مورد استفاده قرار دهد» به منظور تعمیم نسبت به غیرجاعل در قانون ذکر است مضافاً بر این که ماده (۲) ملحقه به اصول محاکمات جزایی رفع هرگونه توهم را نموده لذا رأی شعبه ۵ دیوان کشور از این جهت صحیح به نظر می‌رسد).