رأی وحدت رویه شماره ۱۶۷ مورخ ۳/۲/۱۳۳۴

رأی وحدت رویه  نداشتن گواهینامه درجه یک در رانندگی کامیون

 

خلاصه گزارش پرونده: شعبه دوم دیوان عالی کشور در خصوص مجازات راننده کامیون با گواهینامه پایه دوم که مرتکب قتل غیر عمد شده آراء متهافتی صادر نموده است: در یک مورد رانندگی کامیون با گواهینامه پایه دوم را در حکم رانندگی بدون پروانه و مشمول مجازات ماده ۲ قانون تشدید مجازات رانندگان مصوّب ۱۳۲۸ دانسته و رأی فرجام خواسته را که به استناد ماده ۱ قانون مزبور صادر شده نقض کرده، ولی در مورد دیگر رانندگی کامیون با گواهینامه پایه دوم را، رانندگی بدون پروانه محسوب نکرده و مجازات آن را مشمول ماده ۱ قانون مرقوم دانسته و رأی فرجام خواسته را که به استناد ماده ۲ قانون یاد شده صادر گردیده نقض کرده است.

موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور

منظور از پروانه مذکور در قانون تشدید مجازات رانندگان ورقه ای است که به موجب آن صلاحیت راننده از حیث درجه تشخیص و در راندن وسایط نقلیه از نوع بخصوص مجاز می گردد، بنابراین در صورتی که شخصی با داشتن پروانه درجه دو مبادرت به راندن کامیون نماید ازلحاظ اینکه برای راندن کامیون پروانه درجه یک لازم می باشد در حکم این است که راننده فاقد پروانه رانندگی بوده است.