رأی وحدت رویه شماره ۱۷۹۹ مورخ ۹/۴/۱۳۴۱
رأی وحدت رویه کیفیت ارجاع پس از نقض رأی دادگاه نظامی به علت عدم صلاحیت
شعب دوم و هشتم دیوان عالی کشور بعد از اظهار نظر بر عدم صلاحیت دادگاههای نظامی و صالح دانستن دادگاههای دادگستری از حیث ارجاع پرونده رویه های مختلفی اتخاذ کرده اند: شعبه هشتم بعد از نقض رأی فرجام خواسته رسیدگی را به دادگاه دادگستری ارجاع کرده ولی شعبه دوم بعد از نقض رسیدگی را به شعبه دیگر دادگاه تجدیدنظر نظامی ارجاع نموده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
با احراز صلاحیت دیوان عالی کشور نسبت به رسیدگی به پرونده‌های جزائی اعم از اینکه در دادرسی ارتش مطرح شده باشد و یا در محاکم عمومی، دیوان مزبور که طبق آیین دادرسی و کیفر ارتش با رعایت آیین دادرسی کیفری اقدام می‌نماید چون ماده ۴۵۶ اصلاحی قانون آیین دادرسی کیفری وضعاً مؤخر و وارد بر ماده ۲۷۵ قانون آیین دادرسی و کیفر ارتش می‌باشد و تکلیف را راجع به موارد عدم صلاحیت پس از نقض و ارجاع پرونده و رسیدگی مجدد را به مرجع صلاحیتدار صریحاً تعیین می‌نماید، بنابراین حکم شعبه هشتم دیوان عالی کشور مبنی بر احاله امر به مقام صالح بعد از نقض به اتفاق آراء ابرام می‌شود. این رأی به دستور ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوب تیرماه ۱۳۲۸برای دادگاهها لازم الاتباع است.