رأی وحدت رویه شماره ۲۲۵۳ مورخ ۲۵/۱۰/۱۳۳۵
رأی وحدت رویه مزایای استخدامی و مابه التفاوت حقوق پایه
خلاصه گزارش پرونده: دو نفر با طرح دعوی علیه دانشگاه مطالبه ما به التفاوت حقوق پایه خود را خواستار گردیده اند. پس از صدور رأی در مرحله بدوی ، در دادگاه های استان قراری صادر شده است مبنی بر اینکه بدواٌ باید به استحقاق یا عدم استحقاق خواهان در دیوان عالی کشور رسیدگی به عمل آید تا بتوان بعد از رأی دیوان درباره میزان وجه استحقاقی رسیدگی نمود. از این رو دو رأی فرجام خواهی شده و پرونده ها به دیوان عالی کشور ارسال ، یکی از پرونده ها به شعبه پنجم و پرونده دیگر به شعبه ششم ارجاع گردیده و شعبه پنجم رأی را نقض ولی شعبه ششم آن را استوار نموده است. موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و به اتفاق چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
طبق مقررات مواد۶۴ قانون استخدام کشوری و تبصره۳ ماده ۱۶ قانون تأسیس دانشگاه، مرجع رسیدگی به استحقاق ویا عدم استحقاق کارمندان دولت در باب مطالبه مزایای استخدامی در مرحله اول دیوان عالی کشور بوده وپس از تصدیق استحقاق از طرف دیوان مزبور کارمند می تواند جهت مطالبه حق مالی خود به محاکم عمومی مراجعه نماید ، لذا حکم شعبه ششم دیوان عالی کشور به شماره ۷۶۰ که حاکی از همین معنی می باشد ابرام می شود.