رأی وحدت رویه شماره ۳۶۹۷ مورخ ۶/۷/۱۳۳۷
رأی وحدت رویه پذیرش فرجامخواهی
شعب دوم و هشتم دیوان عالی کشور راجع به عبارت « پژوهش دارم» فرجام خواهان که در ذیل احکام پژوهشی یا عریضه های خود می نویسند و قبول یا رد فرجام خواهی آنان رویه های مختلفی اتخاذ کرده اند: شعبه دوم به موجب حکم شماره ۱۱۱۳-۳/۷/۲۸ اشعار داشته: «عبارت (پژوهش دارم) در ذیل دادنامه پژوهشی حاکی از عدم تسلیم متهم به مفاد دادنامه و تقاضای رسیدگی از مرحله بالاتر بوده و بالنتیجه فرجام خواهی تلقی می شود» و پرونده را به همین استدلال مورد رسیدگی قرار داده است ولی شعبه هشتم به موجب حکم شماره ۳۷۸-۱۷/۲/۳۶ عبارت فوق الذکر را فرجام خواهی ندانسته و عرض حال فرجامی را رد نموده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
چون مستفاد از پژوهش نسبت به رأی غیر قابل واخواهی دادگاه استان، عدم تسلیم شاکی به مفاد آن و درخواست رسیدگی از مرحله بالاتر یعنی دیوان کشور می باشد، بنابراین تقاضای شاکی فرجام محسوب می شود و رأی شعبه دوم دیوان عالی کشور از این جهت صحیح است.