رأی وحدت رویه شماره ۳۷۰۰ مورخ ۶/۷/۱۳۳۷
رأی وحدت رویه اعاده دادرسی به جهت شهادت کذب
شعبه دوم وهشتم دیوان عالی کشور در مورد قبول اعاده دادرسی به جهت شهادت کذب رویه های مختلفی اتخاذ کرده اند: شعبه هشتم عقیده داشته وقتی کذب شهادت موجب تجویز اعاده محاکمه است که حکم قطعی بر محکومیت شهود صادر شده باشد ولی شعبه دوم معتقد بوده اگر گواهان تصدیق کنند شهادتشان ناشی از ضعف و ناتوانی بوده و مأخذ صحیح نداشته، این امر موجب تجویز اعاده محاکمه است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
همانطور که شعبه هشتم دیوان عالی کشور در رأی خود استدلال نموده درمورد استدعای تجویز اعاده دادرسی شرط شمول مورد به شق ۴ ماده ۴۶۶ قانون آیین دادرسی کیفری به عنوان کذب شهادت شهودی که شهادت آنان مبنای حکم بوده است، ثبوت کذب گواهی گواهان در دادگاه کیفری به موجب حکم قطعی است، بنابراین حکم شعبه هشتم صحیحاً صادر شده و بی اشکال است.