رأی وحدت رویه شماره ۴۳۹۱ مورخ ۱۷/۹/۱۳۳۸

رأی وحدت رویه در مورد مسئولیت کیفری صادرکننده چک بی محل

شعب سوم و نهم دیوان عالی کشور در مورد جرم بودن صدور چک بی محل در موردی که صدور چک برای بیعانه انجام معامله ای بوده که انجام نشده آراء مختلفی صادر کرده اند:شعبه نهم به شرح حکم شماره ۱۰۰۳-۲۳/۳/۳۶ اظهار عقیده کرده :صدور چک بی محل اگر برای بیعا نه معامله ای باشد که انجام نشود جرم نیست ولی شعبه سوم دیوان عالی کشور به شرح حکم شماره ۳۳۲-۲۶/۴/۳۷ عقیده داشته:در چنین موردی عمل جرم است.

موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:

رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور

با اطلاق و عموم ماده ۲۳۸ مکرر قانون مجازات عمومی بر فرض به جهات قانونی مسئولیت مدنی صادر کننده چک بی محل رفع گردد این امر رافع مسئولیت کیفری مشارالیه نبوده و حکم ماده مزبور و ماده ۷ قانون راجع به چک بی محل مصوب ۱۶ /۲/۱۳۳۷درباره او قابل اعمال می‌باشد این حکم شامل مواردی که چک به موجب ماده۳۱۰ قانون تجارت صادر نگردیده از قبیل موارد فقدان و جعل چک و اجبار صادر کننده آن نخواهد بود. این رأی به موجب قانون راجع به وحدت رویه قضائی مصوب سال ۱۳۲۸ در موارد مشابه لازم الاتباع است.