عنوان: عدم استطاعت مالی زوج مانعی برای تحقق جرم ترک انفاق

پیام: چنانچه زوج استطاعت مالی برای پرداخت نفقه نداشته باشد، جرم ترک انفاق واقع نخواهد شد.


مستندات: ماده 642 قانون مجازات اسلامی 1375 ـ بند 5 ماده 272 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378

شماره دادنامه قطعی :
9109970907501171
تاریخ دادنامه قطعی :
1391/12/20
گروه رأی:
کیفری

خلاصه جریان پرونده

در این پرونده آقای الف.د. به اتهام ترک انفاق تحت تعقیب قرار گرفته و در دادگاه جزایی  تبرئه شده است. همسر نام برده خانم م.ر. از رأی صادره تجدیدنظرخواهی نموده و شعبه 4 دادگاه تجدیدنظر استان ، رأی صادره را نقض و متهم را به استناد ماده 647 قانون مجازات اسلامی، به پرداخت ده میلیون ریال جزای نقدی بدل از حبس محکوم کرده است. پس از قطعیت رأی، محکوم علیه با این استدلال که قادر به پرداخت نفقه نبوده و عیالش نیز تمکین نداشته است، تقاضای اعاده دادرسی نموده است که به محض وصول تقاضا به دیوان عالی کشور، جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع گردیده است.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

تقاضای اعاده دادرسی آقای الف.د. از رأی دادگاه تجدیدنظر استان ، موجه به نظر می رسد. زیرا نام برده به اتهام ترک انفاق به پرداخت یک میلیون ریال جزای نقدی توسط دادگاه تجدیدنظر استان  محکوم شده است؛ در حالی که در مرحله دادسرا و دادگاه بدوی بی گناه شناخته شده است. برابر مدارکی که محکوم علیه ضمیمه دادخواست خود نموده است، اعسار وی از پرداخت هزینه دادرسی مورد تأیید دادگاه قرار گرفته است و بنابر آنچه دادیار شعبه 2 دادسرای در قرار شماره 00446 مورخه 26/4/91 مرقوم داشته است، خانم م.ر. اظهار داشته تا خانه جدا برای من نگیرند، تمکین نمی کنم. لذا با توجه به مدارک فوق که ارائه گردیده، استطاعت محکوم علیه از پرداخت نفقه موضوع ماده 642 قانون مجازات اسلامی محرز نیست. مضافاً به اینکه ابتدا باید اصل استحقاق وی محرز شود و نیاز به بررسی دارد. لذا به استناد بند 5 ماده 272 قانون آیین دادرسی کیفــری، اعــاده دادرســی تجــویز می گردد و
رسیدگی به شعبه هم عرض تجدید ارجاع می گردد.
رئیس شعبه 15 دیوان عالی کشور ـ مستشار
شبیری ـ قربانی