تاریخ نظریه : ۱۳۹۸/۱۰/۲۹
شماره نظریه: ۷/۹۸/۱۷۰۳
استعلام:
با توجه به اینکه مواد ۳۳،۳۲،۲۶ و۳۴ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱ موارد حکم طلاق و صدور گواهی عدم امکان سازش را تفکیک کرده است و حکم طلاق را به موارد طلاق زوجه منحصر کرده است و با توجه به این که ماده ۳۳ قانون حمایت خانواده مدت اعتبار حکم طلاق را شش ماه از تاریخ ابلاغ رای فرجامی یا انقضای مهلت فرجام خواهی قرار داده است لیکن در ماده ۳۴ همان قانون مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش سه ماه پس از تاریخ ابلاغ رای قطعی یا قطعی شدن رای قرار داده است و اشاره ای به فرجام خواهی ندارد با این فرض آیا با در نظر گرفتن ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب ۱۳۷۹ که اصل را بر غیر قابل بودن آراء گذاشته است گواهی های عدم امکان سازش صادر شده که منصرف از حکم طلاق است قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است یا خیر./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
گواهی عدم امکان سازش، اعم از آن که بنا به درخواست زوج و یا به لحاظ توافق زوجین برای طلاق صادر گردد، با توجه به مواد ۳۳ و ۳۴ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ قابل فرجام خواهی نیست و صرفاً قابل تجدید نظرخواهی است؛ در حالی که حکم طلاق قابل فرجام خواهی است./