تاریخ نظریه : 1398/10/29
شماره نظریه: 7/98/1703
استعلام:
با توجه به اینکه مواد 33،32،26 و34 قانون حمایت خانواده مصوب 1391 موارد حکم طلاق و صدور گواهی عدم امکان سازش را تفکیک کرده است و حکم طلاق را به موارد طلاق زوجه منحصر کرده است و با توجه به این که ماده 33 قانون حمایت خانواده مدت اعتبار حکم طلاق را شش ماه از تاریخ ابلاغ رای فرجامی یا انقضای مهلت فرجام خواهی قرار داده است لیکن در ماده 34 همان قانون مدت اعتبار گواهی عدم امکان سازش سه ماه پس از تاریخ ابلاغ رای قطعی یا قطعی شدن رای قرار داده است و اشاره ای به فرجام خواهی ندارد با این فرض آیا با در نظر گرفتن ماده 368 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 که اصل را بر غیر قابل بودن آراء گذاشته است گواهی های عدم امکان سازش صادر شده که منصرف از حکم طلاق است قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور است یا خیر./ع

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

گواهی عدم امکان سازش، اعم از آن که بنا به درخواست زوج و یا به لحاظ توافق زوجین برای طلاق صادر گردد، با توجه به مواد 33 و 34 قانون حمایت خانواده 1391 قابل فرجام خواهی نیست و صرفاً قابل تجدید نظرخواهی است؛ در حالی که حکم طلاق قابل فرجام خواهی است./