تاریخ نظریه : ۱۳۹۸/۰۹/۳۰
شماره نظریه: ۷/۹۸/۱۵۰۹
استعلام:
همان گونه که مستحضرید مطابق ماده ۲۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی منزل مسکونی محکوم علیه با لحاظ تبصره ماده مذکور مستثنیات دین تلقی می گردد متاسفانه مقنن ضابطه تعیین منزل مسکونی را معیین نکرده و تشخیص آن را به مرجع قضایی واگذار کرده و مجددا با تبصره ماده فوق الاشعار مستثنیات دین را نیز مورد استثنا قرار داده است حال با عنایت به موارد فوق الذکر سوال این است: در مواردی که محکوم علیه دارای منزل دو طبقه نیم بوده که دارای یک سند واحد و ۱۲۴ متر مربع عرصه آن است و هفتاد متر مربع زیر بنا هر طبقه باشد سرویس بهداشتی جدا و قابلیت سکونت برای یک خانواده هر طبقه را داشته باشد همچنین با عنایت به اینکه کل بهای ساختمان به دلیل مساحت کم هر طبقه ۷ متر جمعا چهارصد و هفتاد میلیون تومان ارزیابی گردیده در فرض سوال فوق الذکر آیا کل ساختمان مستثنیات دین تلقی می گردد یا یک طبقه آن جز مستثنیات دین است./ع
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با عنایت به بند الف ماده ۲۴ قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی مصوب ۱۳۹۴ و تبصره یک آن، منزل مسکونی که در حد نیاز و شأن عرفی محکوم علیه در حالت اعسارش می باشد، جزو مستثنیات دین است. در فرض سؤال که منزل مسکونی محکوم علیه بیش از یک طبقه است، تشخیص این که کل منزل مزبور یا یک طبقه از آن مورد نیاز محکوم علیه است یا خیر، بر عهده مرجع قضایی مربوط است./