خانم م.خ. در تاریخ 19/10/90 دادخواستی به طرفیت آقای الف.ن. به خواسته صدور حکم بر اثبات زوجیت دائم با تعیین مهرالمثل تقدیم نموده که شعبه 239 دادگاه عمومی تهران تحت پرونده شماره 1704/90 عهده دار رسیدگی شده است. خواهان در دادخواست تقدیمی توضیح داده که با خوانده دعوی بدون تعیین مهریه و ثبت رسمی و در شرایط خاصی اقدام به عقد ازدواج دائم نمودهام و حاصل این ازدواج یک فرزند دختر متولد 17/8/90 میباشد. نظر به اینکه ادامه زندگی متعارف و آبرومندانه در گرو اثبات زوجیت و صدور سند رسمی ازدواج بوده فلذا تقاضای صدور حکم به شرح خواسته را دارم. اولین جلسه رسیدگی دادگاه به تاریخ 17/11/90 با حضور طرفین تشکیل میگردد. خواهان اظهار میدارد در تاریخ 19/9/87 با خوانده به صورت عقد دائم با مهریه 214 عدد سکه بهار آزادی ازدواج نمودم. وقتی با وی ازدواج کردم باکره بودم و بدون اجازه پدرم این ازدواج صورت گرفت. رابطه زناشویی برقرار کردیم و حاصل این ازدواج یک فرزند دختر بنام ر. سه ماهه میباشد و خوانده نیز به موجب اقرارنامه تنظیمی در دفترخانه 1280 تهران طی سند شماره 3568 مورخ 22/8/90 اقرار به زوجیت نموده است بنابراین تقاضای صدور حکم مبنی بر اثبات زوجیت دائم با مهریه 214 عدد سکه بهار آزادی را دارم. عقد نکاح را خودمان خواندیم. شوهرم نوشته بود و من خواندم و دو طرف قبول کردیم. شاهد داریم که اگر دادگاه لازم بداند حاضر به ادای شهادتند. خوانده در مقام دفاع اظهار میدارد من فقط مهریه را قبول ندارم، چون مهریه را 14 عدد سکه بهار آزادی تعیین کرده و قبول دارم که در تاریخ 19/9/87 با خواهان ازدواج کردهام و حاصل ازدواج ما یک فرزند مشترک سه ماهه به نام ر. میباشد. مهریه بیش از 14 عدد سکه را قبول ندارم. قبل از آن عقد موقت بودیم که شاهد داریم ولی برای عقد دائم شاهد نداریم. فقط اقرار نامه داریم. زوجه میگوید قبول دارم در مورد عقد موقت شاهد داریم ولی برای عقد دائم شاهدی نداریم. جلسه بعدی رسیدگی دادگاه به تاریخ 14/1/91 با حضور خواهان تشکیل میگردد. خوانده با وصف ابلاغ حضور ندارد. خواهان اظهار میدارد شهود خود را نتوانستم حاضر نمایم. با توجه به اینکه شوهرم اصل زوجیت را قبول کرده صرفاً تقاضای صدور حکم بر اثبات زوجیت را دارم. مهریهام نیز 14 عدد سکه بهار آزادی گذاشته شد به¬علاوه دویست عدد سکه بهار آزادی که زمان عقد تعیین گردید زوج که با تأخیر در جلسه دادگاه حاضر شده اظهار میدارد من قبول دارم که خواهان همسر دائمی اینجانب میباشد ولی مهریهاش را همان 14 عدد سکه بهار آزادی تعیین نمودیم و دویست سکه اضافی منوط به این بوده که من از ایشان رضایت داشته باشم و به زوجه گفته بودم که اگر از وی راضی بودم دویست سکه به مهریهاش اضافه میکنم و چون در حال حاضر از ایشان راضی نیستم مهریهاش همان 14 عدد سکه است. دادگاه ختم دادرسی را اعلام و با توجه به محتویات پرونده و اظهارات طرفین و اقرار خوانده به وجود رابطه زوجیت از نوع دائم با خواهان با مهریه 14 عدد سکه، ادعای خواهان را وارد دانسته و طی دادنامه شماره 36 مورخ 21/1/91 مستنداً به مواد 1062 و 1063 و 1275 قانون مدنی حکم بر اثبات زوجیت فیمابین خواهان و خوانده صادر و اعلام میدارد در مورد قسمت دیگر خواسته خواهان مبنی بر مطالبه مهرالمثل با جلب نظر کارشناس با عنایت به اینکه زوجه اعلام نموده مهریهام 14 عدد سکه بهار آزادی به همراه 200 سکه تعیین شده و زوج مدعی است مهریه 14 عدد سکه تعیین شد و مقرر گردید چنانچه از وی راضی باشم تعداد 200 عدد سکه دیگر اضافه نمایم و چون از ایشان راضی نیستم مهریهاش همان 14 عدد سکه میباشد و با توجه به اینکه تعیین مهرالمثل در مواردی است که مهری بین طرفین تعیین نگردیده باشد یا مهریه مجهول باشد یا مالیت نداشته باشد که با توجه به اظهارات طرفین مهر تعیین گردیده ولی اختلاف در میزان مهر وجود دارد لذا دادگاه دعوی خواهان را در این قسمت وارد ندانسته و مستنداً به ماده 2 قانون آیین دادرسی مدنی قرار رد دادخواست خواهان را صادر مینماید. پس از ابلاغ این دادنامه به خانم م.خ.، نامبرده مبادرت به تجدیدنظرخواهی نموده و در لایحه خود توضیح میدهد که شوهرم در دادگاه بدوی اقرار نموده که مهریهام 214 عدد سکه بهار آزادی است و اساس عقد ازدواج بر همین مبنا شکل گرفته و تفکیک مهریه موجه نیست و نمیتوان مقداری از مهریه را معلق توصیف نمود ازدواج ما درشرایطی خاص صورت گرفته واینجانب دختری مجرد بودم و در اوج جوانی و با امتیازات شاخص ولی زوج فردی بود که دارای زن و فرزند بود بنابراین هیچگاه حاضر نبوده¬ام با مهریه 14 عدد سکه به عقد نامبرده درآیم. حقایق در پرونده پرسنلی زوج موجود است. زوج نیز طی لایحهای به موارد مطروحه در لایحه تجدیدنظر خواه پاسخ میدهد شعبه 24 دادگاه تجدید نظر استان تهران تجدید نظر خواهی خانم م.خ.نسبت به دادنامه شماره 36 مورخ 21/1/91 شعبه 239 دادگاه عمومی تهران را وارد ندانسته و طی دادنامه شماره 472 مورخ 17/3/91 رأی تجدیدنظرخواسته را تأیید مینماید این دادنامه در تاریخ 6/4/91 به خانم م.خ ابلاغ و نامبرده ظرف مهلت مقرر قانونی، اعتراض و دادخواست فرجامی خود را نسبت به دادنامه اخیر تقدیم نموده که پس از ثبت و تبادل لوایح جهت رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است گزارش پرونده و لایحه فرجامی هنگام شور قرائت میشود.

هیئت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید پس از قرائت گزارش آقای مسعود کریمپور نطنزی عضو ممیز و ملاحظه اوراق پرونده مشاوره نموده چنین رأی می¬دهد:

فرجام¬خواهی خانم م.خ. نسبت به قسمتی از دادنامه شماره 472 مورخ 17/3/91 شعبه 24 دادگاه تجدیدنظر استان تهران که در مقام تأیید دادنامه شماره 36 مورخ 21/1/91 شعبه 239 دادگاه عمومی تهران اصدار گردیده و متضمن حکم بر اثبات زوجیت فیمابین خانم م.خ. و آقای الف.ن. و قرار رد دعوی زوجه در مورد تعیین مهرالمثل است قابل پذیرش نیست زیرا خواسته اصلی زوجه که همان اثبات زوجیت دائم با فرجام¬خوانده بوده، مورد قبول و لحوق حکم قرار گرفته و در مورد تعیین مهرالمثل نیز با عنایت به اینکه مواجه با صدور قرار رد دعوی گردیده و این قرار در دادگاه تجدیدنظر استان نیز تأیید گردیده، مستفاد از تلفیق مواد 332 و 368 قانون آیین دادرسی مدنی از شمول قرارهای قابل فرجام مصرحه در بند ب ماده 368 قانون مذکور خارج بوده و قابلیت رسیدگی فرجامی ندارد بنابراین فرجام¬خواهی فرجام¬خواه قابلیت استماع و پذیرش و رسیدگی در دیوان عالی کشور را نداشته و قرار رد آن صادر میگردد.

 رئیس شعبه 8 دیوان عالی کشور-مستشار-عضو معاون

عبّاسیان – ناصح – کریمپور نطنزی