عنوان: تأثیر نشوز بر ترک انفاق

پیام: عدم اثبات نشوز زوجه از موجبات محکومیت به ترک انفاق است.

شماره دادنامه قطعی :
9109970907300599
تاریخ دادنامه قطعی :
1391/10/19
گروه رأی:
کیفری

خلاصه جریان پرونده

آقای الف.س. فرزند الف. به اتهام ترک انفاق نسبت به همسرش خانم ف.ر.، در دادگاه بدوی تبرئه شده است. لیکن در محکمه تجدیدنظر شعبه 7 استان ، با تجدیدنظرخواهی شاکیه محکومیت یافته است. دادگاه تجدیدنظر در رأی خود آورده است که »با توجه به محتویات پرونده و با عنایت به تحقیقات انجام شده و نظر به اینکه حسب قانون، زوجه می تواند مطالبه مهریه نماید و یا جهیزیه خود را مسترد نماید، بنابراین انجام این اقدامات، دلیل بر اثبات ناشزه بودن زوجه محسوب نمی گردد. از طرفی تجدیدنظرخواه، آمادگی خود را جهت تمکین از همسرش اعلام کرده است. همچنین نظر به اینکه زوج، دلیلی بر اثبات ناشزه بودن همسرش یا پرداخت نفقه به نام برده، به دادگاه ارائه نکرده است، با نقض دادنامه بدوی، وی را با اعمال تخفیف به دو میلیون ریال جزای نقدی محکوم کرده است.« اینک محکوم علیه با ادعای اقرار شاکیه، به بی گناهی وی و اقرار به عدم تمکین وی در دادگاه حقوقی، تقاضای نقض دادنامه در مقام اعاده دادرسی نموده است. در تقاضای خود قید نکرده است که آن را مطابق با کدام بند م 272 ق.آ.د.ک می داند و فقط با قلم و خط آبی رنگ در صدرنامه نوشته است ماده 272. اینک پس از قرائت گزارش عضو ممیز و تبادل نظر و مشورت، ختم رسیدگی را اعلام، به شرح برگ آتی، مبادرت به صدور رأی می نماید. هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای یساقی عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای قاسمی دادیار دادسرای دیوان عالی کشور، اجمالاً مبنی بر »رد تقاضا نسبت به دادنامه شماره 1287ـ30/08/90 تجدیدنظرخواسته« مشاوره نموده، چنین رأی می دهد:

رأی شعبه دیوان عالی کشور