عنوان: توافق زوجین درخصوص تمکین و نفقه

پیام: در صورت انعقاد توافق نامه بین زوجین مبنی بر عدم تمکین وعدم پرداخت نفقه تا تاریخ معین، توافق مذکور نافذ بوده و رأی دادگاه درخصوص دعوای نفقه یا تمکین باید با لحاظ توافق به عمل آمده صادر گردد.

شماره دادنامه قطعی :
9209970222400844
تاریخ دادنامه قطعی :
1392/05/27
گروه رأی:
حقوقی

رأی دادگاه بدوی

درخصوص دعوی خانم ف.ف. فرزند جابر با وکالت م.س. به طرفیت شوهرش ج.س. فرزند ن. به خواسته مطالبه نفقه معوقه از تاریخ 1/2/1387 لغایت صدور حکم، به انضمام خسارت دادرسی. دادگاه پس از احراز رابطه زوجیت دائم به نحو صحت بین خوانده و خواهان بر اساس اسناد سجلی و سند نکاحیه، از آنجایی که از جمله حقوق مسلم زن از شوهرش نفقه می باشد و نفقه نیز شامل مسکن و لباس و خوراک و دیگر حوائج ضروری می باشد، لهذا به شرح دادخواست تقدیمی از سوی خواهان و به شرح توضیحات مأخوذه از طرفین و نهایتاً به شرح نظریه کارشناس، دعوی خواهان را مقرون به واقع دانسته و خواسته خواهان را موجه و قانونی تشخیص داده و مستنداً به مواد 1106 و 1107 و 1206 قانون مدنی، خوانده را به پرداخت از تاریخ 1/2/87 لغایت پایان 87، ماهانه مبلغ یک صد هزار تومان و از تاریخ 1/1/88 لغایت پایان 88، ماهانه مبلغ یک صد و بیست هزار تومان و از تاریخ 1/1/89 لغایت 15/7/89، ماهانه یک صد و شصت و پنج هزارتومان و از تاریخ 16/7/89 لغایت پایان 89، ماهانه مبلغ سیصد هزار تومان و از تاریخ 1/1/90 لغایت پایان 1390، ماهانه مبلغ سیصد و چهل هزار تومان و از تاریخ 1/1/91 لغایت صدور حکم، ماهانه مبلغ سیصد و هشتاد و پنج هزارتومان، بابت اصل خواسته و تسبیباً به استناد مواد 515 و 519 قانون آیین دادرسی در امور مدنی، به پرداخت مبلغ 740/880/2 ریال بابت خسارت دادرسی به صندوق دولت و حق الوکاله وکیل طبق تعرفه دولتی، محکوم می نماید. رأی صادره حضوری است و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ، قابل اعتراض در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه 266 دادگاه عمومی حقوقی تهران ـ محمدی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

درخصوص تجدیدنظرخواهی آقای ج.س. فرزند ن. به طرفیت آقای ف.ف. فرزند ج. نسبت به دادنامه شماره 146 مورخ 11/2/1392 شعبه محترم 266 دادگاه عمومی حقوقی تهران در پرونده کلاسه 1441، مبنی بر صدور حکم محکومیت به پرداخت نفقه معوقه از تاریخ 1/2/1387 لغایت صدور حکم مورخ 11/2/1392. با توجه به محتویات پرونده و امعان نظر در اوراق و مندرجات آن، مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی و لوایح دفاعیه طرفین، مدلول دادنامه تجدیدنظرخواسته، رأی صادر شده دادگاه بدوی از مورخ 1/2/1387 لغایت مورخ 22/1/1388 مبنی بر محکومیت به پرداخت نفقه معوقه، بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر نگردیده و تجدیدنظرخواهی وارد تشخیص داده می شود. زیرا زوجین طی توافق نامه مورخ 3/12/1387 با یکدیگر توافق کرده اند که تا مورخ 22/1/1388 نسبت به یکدیگر ادعایی در مورد تمکین و نفقه نداشته باشند؛ لذا این دادگاه با عنایت به این توافق نامه و با استناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی و نیز ماده 1257 قانون مدنی، ضمن قبول دادخواست تجدیدنظرخواهی، رأی صادرشده دادگاه بدوی را درخصوص محکومیت به پرداخت نفقه از مورخ 1/2/1387 لغایت 22/1/1388 نقض و حکم به رد دعوی خواهان نفقه صادر و اعلام می کند و درخصوص قسمت دیگر دادنامه، مبنی بر محکومیت تجدیدنظرخواه به پرداخت نفقه از مورخ 23/8/1388 لغایت صدور حکم، مورخ 11/2/1392، مطابق شرح دادنامه، با عنایت به اینکه تجدیدنظرخواه، دلیلی دال بر نشوز تجدیدنظرخوانده به دادگاه ارائه نکرده است و رأی دادگاه بدوی بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر گردیده است و تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موجهی که موجبات نقض دادنامه اعتراض شده را در این قسمت فراهم آورد، ابراز ننموده است؛ لذا این دادگاه تجدیدنظرخواهی را وارد نداسته و با توجه به مراتب مذکور، ضمن رد دادخواست تجدیدنظرخواهی، رأی صادر شده دادگاه بدوی را درخصوص محکومیت به پرداخت نفقه معوقه از مورخ 13/1/1388 لغایت صدور حکم مورخ 1/2/1392، به شرح دادنامه اصداری، با استناد به مواده 358 و 365 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، تأیید و استوار می کند. این رأی قطعی است.
رئیس شعبه 24 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
مرادی ـ روحانی