عنوان: حضانت فرزند

پیام: در‬خصوص حضانت فرزند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و بعد از هفت سالگی دادگاه با رعایت مصلحت طفل، تکلیف حضانت را مشخص می کند و نمی توان گفت پدر بعد از هفت سالگی اولویت دارد.

مستندات: ماده 1169 قانون مدنی و تبصره آن – بند 8 ماده 58 قانون حمایت خانواده مصوب 1/12/1391

شماره دادنامه قطعی :
9309970907200624
تاریخ دادنامه قطعی :
1393/07/01
گروه رأی:
حقوقی

خلاصه جریان پرونده

در تاریخ 7/10/1392 آقای ر.ز. با وکالت بانوان ف.الف. و ح.ل. به استناد تصویر مصدق سند ازدواج شماره …- 4/6/1384 دفتر ازدواج شماره 281 حوزه ثبتی تهران که به‬صورت قطع کوچک و تقریباً ناخوانا تهیه شده است دادخواستی به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش به طرفیت خانم م.ک. تقدیم و وکلای خواهان توضیح می دهند موکل در تاریخ 4/6/1384 با خوانده ازدواج نموده و حاصل این ازدواج یک دختر است موکل در وضعیت فعلی قادر به ادامه زندگی مشترک نمی باشد لذا با تقدیم دادخواست تقاضای رسیدگی و صدور رأی وفق خواسته را داریم شعبه 274 دادگاه عمومی خانواده تهران به موضوع رسیدگی و در تاریخ 28/10/1392 با حضور و وکیل خواهان و خوانده تشکیل جلسه می دهد وکیل خواهان توضیح می دهد تقاضا به شرح دادخواست می باشد مهریه زوجه طی آراء صادره قطعی شده که موکل دارد آن را به پرداخت می کند موکل حضانت فرزند مشترک را می خواهد خوانده منزل مشترک را ترک کرده و گاهی خود را با آمدن به منزل شوهرش حاضر به تمکین نشان می دهد ولی تمکین ندارد و ناشزه است زوجه اظهار می دارد دفاع اینجانب به شرح لایحه تقدیمی است و حاضر به طلاق نیستم دادگاه قرار ارجاع امر به داوری را صادر می کند و اجرای داوری را به واحد داوری مجتمع قضائی شهید مفتح واگذار می نماید داوران زوجین نظریه خود را تقدیم دادگاه می کنند دادگاه در تاریخ 4/12/1392 با حضور زوج و وکیل او و زوجه تشکیل جلسه می دهد و توضیح می دهد در مورد مهریه چون قسطی شده دادگاه مواجه با تکلیفی نیست و در خصوص سایر مسائل مالی ابتداء اجرت المثل با پیشنهاد دادگاه طرفین تصالح کردند که برای هر سال مبلغ هشتصد و پنجاه هزار تومان به مدت 6 سال و در خصوص نفقه ایام عده زوجین توافق کرد مبلغ یک میلیون و پانصد هزار تومان به زوجه پرداخت گردد و حضانت فرزند مشترک به نام علی 6 ساله زوج تقاضای حضانت وی را نموده و گفته است والدین وی که متولد 1334 و 1342 می باشند می توانند فرزندم را نگهداری کنند و برای مادر زمان ملاقات تعیین می گردد جهیزیه در منزل مشترک می باشد و طرفین توافق نمودند اقلام آن به زوجه مسترد گردد – دادگاه توضیح می دهد با توجه به وصول نظریه داوری مبنی بر عدم امکان سازش و تعیین تکلیف در مورد امور مالی و حضانت فرزند مشترک دادگاه پایان رسیدگی را اعلام و طی رأی شماره 1826- 4/12/1392 با شرح دعوای وکلای خواهان و درج اظهارات زوجین و توافق آنان در امور مالی و حضانت فرزند مشترک و تقسیط مهریه و نظرات داوران و احراز رابطه زوجیت دعوای خواهان را ثابت دانسته و به استناد ماده واحده قانون اصلاح مقررات مربوط به طلاق (به استناد بند 8 ماده 58 قانون حمایت خانواده مصوب 1/12/1391 مصوب مجلس شورای اسلامی به‬جز بند (ب) آن ماده استنادی نسخ شده است) گواهی عدم امکان سازش بین زوجین را صادر و اعلام می دارد و توضیح می دهد زوج ظرف سه ماه پس از قطعیت رأی می تواند به یکی از دفاتر رسمی طلاق مراجعه و طلاق رجعی نوبت اول را ثبت کند 1- مهریه طی حکم جداگانه تعیین تکلیف شده است 2- اجرت المثل کارهائی که به عهده زوجه نبوده و نامبرده آن را انجام داده در مدت 6 سال، سالی هشتصد و پنجاه هزار تومان از سوی زوج به زوجه پرداخت می شود 3- نفقه ایام عده یک میلیون و پانصد هزار تومان توافق شده که زوج آن را به زوجه تسلیم نماید 4- حضانت فرزند مشترک 6 ساله به‬نام ع. به پدر واگذار می شود و برای مادر زمان ملاقات تعیین می گردد پس از ابلاغ رأی زوجه نسبت به آن تجدیدنظرخواهی می کند و عمده اعتراض او در خصوص حضانت فرزند مشترک است که تا 7 سالگی نگهداری وی را حق خود می داند. شعبه 26 دادگاه تجدیدنظر استان تهران به موضوع رسیدگی و طی رأی شماره 237-20/2/1393 با شرح مفاد دادخواست تجدیدنظرخواهی و مدافعات تجدیدنظر خوانده به استناد مواد 379 و 368 قانون آئین دادرسی دادگاه‬های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب سال 1379 رأی تجدیدنظرخواسته را تأیید و استوار می نماید رأی در تاریخ 31/2/1393 به زوجه ابلاغ و نامبرده در تاریخ 19/3/1393 نسبت به آن فرجام خواهی می کند که پرونده پس از تبادل لوایح به دیوان‬عالی‬کشور ارسال و برای رسیدگی به این شعبه ارجاع می گردد و عمده اعتراض فرجام خواه در مورد حضانت فرزند مشترک می باشد و توضیح می دهد برای حضانت فرزند دختر با پدرش توافقی نکرده ام.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

بر دادنامه فرجام خواسته مآلاً ایراد وارد است:
1- حسب تصویر صورت جلسه مورخ 25/7/1392 فرماندهی انتظامی تهران بزرگ فوریت پلیسی 110 و عکس های ضمیمه آن مشخص می شود بین زوجین در مورد حضانت تنها فرزند دختر مشترک بنام ع. 6 ساله اختلاف وجود دارد 2- زوجه نظریه واحد داوری مجتمع قضائی مفتح که از جمله در مورد حضانت فرزند مشترک اظهارنظر شده است تصدیق نکرده است و مورد توجه دادگاه محترم هم واقع شده است (صفحه 32) 3- صورت جلسه مورخ 4/12/1392 شعبه 274 دادگاه عمومی خانواده تهران که با حضور طرفین تنظیم شده به‬طور مستوفی وضعیت حضانت فرزند دختر روشن نشده و اظهارات زوج مبنی بر اینکه نگهداری فرزند دختر را به والدین واگذار می نماید با وجود حضور و حیات زوجه غیرعادی بوده که مورد اعتراض زوجه قرار گرفته است. 4- به استناد ماده 1169 قانون مدنی و تبصره ذیل آن نگهداری فرزند دختر تا 7 سالگی به مادر اولویت دارد و بعد از 7 سالگی حضانت فرزند مشترک در صورت حدوث اختلاف با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد به موجب مندرجات پرونده بین زوجین در مورد حضانت فرزند مشترک دختر اختلاف وجود دارد لذا به نظر می رسد با توجه به مصلحت فرزند مشترک دادگاه محترم تجدیدنظر استان تهران با تعیین وقت دادرسی و دعوت اصحاب دعوا و استماع اظهارات آنان در مورد مذکور بررسی و آنگاه اتخاذ تصمیم نماید و از طرفی توجه دادگاه محترم را به عدم تعیین مدت عده طلاق جلب می نماید لذا مستنداً به مفهوم مخالف بند 5 ماده 369 قانون آئین دادرسی دادگاه‬های عمومی و انقلاب در امور مدنی و بند الف ماده 401 قانون مذکور دادنامه فرجام خواسته نقض و پرونده برای رسیدگی مجدد به شعبه محترم 26 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ارجاع می گردد.
رئیس شعبه 12 دیوان‬عالی‬کشور – مستشار
طیبی – اسلامی