رأی وحدت رویه شماره 4391 مورخ 17/9/1338
رأی وحدت رویه در مورد مسئولیت کیفری صادرکننده چک بی محل
شعب سوم و نهم دیوان عالی کشور در مورد جرم بودن صدور چک بی محل در موردی که صدور چک برای بیعانه انجام معامله ای بوده که انجام نشده آراء مختلفی صادر کرده اند:شعبه نهم به شرح حکم شماره 1003-23/3/36 اظهار عقیده کرده :صدور چک بی محل اگر برای بیعا نه معامله ای باشد که انجام نشود جرم نیست ولی شعبه سوم دیوان عالی کشور به شرح حکم شماره 332-26/4/37 عقیده داشته:در چنین موردی عمل جرم است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
با اطلاق و عموم ماده 238 مکرر قانون مجازات عمومی بر فرض به جهات قانونی مسئولیت مدنی صادر کننده چک بی محل رفع گردد این امر رافع مسئولیت کیفری مشارالیه نبوده و حکم ماده مزبور و ماده 7 قانون راجع به چک بی محل مصوب 16 /2/1337درباره او قابل اعمال می‌باشد این حکم شامل مواردی که چک به موجب ماده310 قانون تجارت صادر نگردیده از قبیل موارد فقدان و جعل چک و اجبار صادر کننده آن نخواهد بود. این رأی به موجب قانون راجع به وحدت رویه قضائی مصوب سال 1328 در موارد مشابه لازم الاتباع است.