رأی وحدت رویه شماره 4668 مورخ 7/9/1336
رأی وحدت رویه آلت قتاله محسوب شدن چوب در جرح منتهی به مرگ
شعبه هشتم دیوان عالی کشور عقیده داشته که چوب، آلت قتاله شناخته نمی‌شود تا جرح منتهی به مرگ به وسیله چوب به سر کسی به ذیل ماده (171) قانون کیفر عمومی منطبق باشد در صورتی که شعبه سوم معتقد بوده که چوب با در نظر گرفتن حساسیت موضع اصابت قتاله محسوب است و عمل با ذیل ماده مزبور انطباق دارد.
موضوع در هیأت عمومی مطرح شده و هیأت مزبور در تصمیم شماره 4668 مورخ 7/9/1336 چنین اظهارنظر کرده است:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
(مقصود از کلمه آلت مذکور در ماده (171) قانون مجازات عمومی وسیله‌ای است که مرتکب به کاربرده و به مرگ منتهی شده باشد و اعم است از این که وسیله مزبور معمولاً کشنده باشد و یا آن که از جهت حساس بودن موضع اصابت به مرگ مجنی علیه منتهی گردد و محدود ساختن قسمت آخر ماده مزبور به موردی که آلت عرفاً قتاله شناخته شود موافق با منظور ماده مزبور نیست بنابراین دو حکم شماره 21/3104 مورخ 12/3/1336 و 3101 مورخ 14/3/1336 شعبه سوم دیوان عالی کشور صحیح بوده و بر وفق قانون شناخته می‌گردد).