رأی وحدت روی شماره 9994 مورخ 30/1/1338
رأی وحدت روی مجازات تکمیلی در تکرار جرم دزدی و کلاهبرداری
شعب دوم وهشتم دیوان عالی درمورد صدورحکم به توقف اجباری مقرر در ماده 25 قانون مجازات عمومی درباره مجرمینی که بیش از دو سابقه محکومیت برای سرقت دارند رویه های مختلفی اتخاذ کرده اند: شعبه هشتم رأی دادگاه استان پنجم را که حاکی از توقف اجباری متهم بوده ابرام و به ضروری بودن صدور حکم به آن اظهار نظر نموده است ولی شعبه دوم رأی دادگاه استان مرکز را که اشعار به توقف اجباری متهم نداشته ابرام و بالنتیجه به عدم ضرورت صدور حکم به توقف اجباری اتخاذ تصمیم نموده است.
موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
برطبق ذیل قسمت سوم از ماده 25 قانون کیفر عمومی مجازات کسانی که بیش از دو سابقه محکومیت برای دزدی و یا کلاهبرداری دارند علاوه بر حبس با اعمال شاقه توقف اجباری در یکی ازنقاطی که ازطرف دولت تعیین می گردد نیز می باشد و چون مجازات اخیرمجازاتی است که به این قبیل متهمین تخصیص یافته تخفیف اصل مجازات و تبدیل آن به مجازات اخف تأثیری در مجازات توقف اجباری که یک مجازات تکمیلی است نداشته و تعیین آن الزامی است،بنابراین رأی شعبه هشتم صحیح است.