ماده ۱ – مواد روان گردان بموادی گفته میشود که در فهرستهای چهارگانه ضمیمه این قانون مندرج است. وزارت بهداری در صورت توصیه کمیسیون مواد مخدر سازمان ملل متحد میتواند در فهرست های چهارگانه مذکور با تصویب هیئت وزیران تجدید نظر نموده و مراتب را وسیله روزنامه رسمی کشور شاهنشاهی و جراید کثیرالانتشار اعلام نماید. این تغییرات پس از انقضای پانزده روز از تاریخ انتشار لازم‌الرعایه خواهد بود.
ماده ۲ – وزارت بهداری مجاز است مواد مندرج در فهرست شماره یک ضمیمه این قانون را منحصراً برای تحقیقات علمی و یا مصارف پزشکی تهیه و یا وارد نموده و طبق آئین‌نامه‌ای که بتصویب کمیسیون‌های بهداری مجلسین خواهد رسید به مقادیر محدود فقط در اختیار سازمانهای تحقیقی و پزشکی دولتی و یا وابسته بدولت و یا سازمانهای تحقیقی و پزشکی دیگری که صلاحیت آنها از طرف دولت تأیید شده باشد قرار دهد.
ماده ۳ – هر کس مواد مندرج در فهرست شماره یک را بسازد یا بفروشد یا برای فروش عرضه کند و یا بدون اجازه وزارت بهداری عالماً وارد یا نگاهداری یا حمل نماید حسب مورد بمجازاتهای زیر محکوم خواهد شد:
الف – برای ساختن، حبس دائم.
ب – برای فروختن یا بمعرض فروش گذاردن، حبس جنائی درجه یک از سه تا ۱۵ سال.
ج – برای وارد کردن بیش از ده (۱۰) گرم، حبس دائم و برای ده (۱۰) گرم یا کمتر حبس جنائی درجه دو از دو تا ده سال.
د – برای نگاهداری و یا حمل غیر مجاز بیش از مقدار ده (۱۰) گرم حبس جنائی درجه یک از سه تا ۱۵ سال و برای ده (۱۰) گرم یا کمتر حبس جنائی درجه دو از دو تا ده سال.
تبصره – مواد مذکور ولو اینکه با مواد دیگری مخلوط یا محلول باشد از نظر مجازات خالص محسوب میشود مشروط باینکه بهمان صورت قابل مصرف باشد.
ماده ۴ – هر کس مواد مندرج در فهرستهای شماره ۲ و ۳ و ۴ ضمیمه این قانون را بدون اجازه وزارت بهداری بسازد یا وارد یا صادر نماید علاوه بر‌ضبط مواد مزبور بحبس جنحه‌ای از ۶۱ روز تا سه سال محکوم خواهد شد.
ماده ۵ – سازنده یا واردکننده مجاز مواد مذکور در ماده ۴ این قانون مکلف است قبل از فروش برچسبی روی بسته‌بندیهائی که بدست مصرف‌کننده میرسد (شیشه، لوله، جعبه و نظایر آن) الصاق نماید که به فارسی نوشته شده باشد «فروش بدون نسخه پزشک ممنوع است» عمده‌فروشان دارو و داروخانه‌ها مجاز بعرضه بسته‌بندیهای مذکور بدون داشتن برچسب نمیباشند و در صورتیکه بسته‌بندیهای فوق بدون برچسب مذکور خارج از محوطه انبار دیده شود وسیله وزارت بهداری ضبط خواهد شد.
ماده ۶ – فروش مواد مذکور در ماده ۴ این قانون جز بمؤسسات درمانی و عمده‌فروشی دارو و داروخانه و لابراتوار یا مؤسسه داروسازی ممنوع است در صورت تخلف علاوه بر ضبط مواد مزبور مرتکب به حبس جنحه‌ای از ۶۱ روز تا سه سال محکوم خواهد شد.
ماده ۷ – فروش مواد مذکور در ماده ۴ این قانون به مصرف‌کننده فقط باید از طریق داروخانه انجام گیرد و داروخانه منحصراً در مقابل نسخه پزشک میتواند مواد مزبور را بمصرف‌کننده بفروشد متخلف به حبس جنحه‌ای از ۶۱ روز تا ششماه محکوم خواهد شد.
ماده ۸ – نگاهداری مواد مذکور در ماده ۴ این قانون وسیله افراد غیر مجاز ممنوع است و در صورت تخلف علاوه بر ضبط مواد مذکور مرتکب به حبس جنحه‌ای تا ششماه محکوم خواهد شد.
ماده ۹ – فرآورده‌های داروئی که ماده اصلی آنها محتوی یک یا چند ماده مندرج در فهرست های شماره ۲ و ۳ و ۴ ضمیمه این قانون باشند مشمول کلیه مقررات ناظر بر ماده مزبور خواهد بود.
تبصره – وارد یا خارج کردن از کشور یا نگاهداری یا حمل مواد مذکور در ماده ۴ این قانون در صورتیکه به مقادیر متناسب یا مصارف درمانی شخصی باشد از شمول کلیه مقررات این قانون معاف خواهد بود.
ماده ۱۰ – انتشار آگهی تبلیغاتی در مورد مواد روان‌گردان جز در نشریات پزشکی و داروئی بدون اجازه وزارت بهداری ممنوع است مرتکب بجزای نقدی از پنجهزار و یک ریال تا پنجاه هزار ریال محکوم خواهد شد.
ماده ۱۱ – موادی که بموجب این قانون ضبط میشود در اختیار وزارت بهداری قرار خواهد گرفت تا در صورت قابل مصرف بودن به مصرف رایگان بیماران برساند و در غیر اینصورت معدوم نماید.
ماده ۱۲ – آئین‌نامه اجرائی این قانون وسیله وزارت بهداری تهیه و بتصویب هیئت وزیران خواهد رسید.