عنوان: مهرالمثل در زنای مطاوعی

پیام: چنانچه زنا با رضایت شاکیه باشد، زانی به پرداخت مهرالمثل محکوم می شود اما مسئول پرداخت ارش البکاره نیست.

مستندات: ماده 229 قانون مجازات اسلامی 1392

شماره دادنامه قطعی :
9309970908400488
تاریخ دادنامه قطعی :
1393/08/06
گروه رأی:
کیفری

خلاصه جریان پرونده

پس از تجدیدنظرخواهی خانم ز. از رأی شماره 0142- 17/12/91 صادره از شعبه اول دادگاه کیفری استان کهکیلویه و بویراحمد که در آن متهم الف. از اتهام آدم ربایی و تجاوز به عنف و رابطه نامشروع تبرئه گردیده، پرونده به دیوان عالی کشور ارسال، به این شعبه ارجاع شده، این شعبه پس از بررسی طی رأی شماره 0160- 29/02/92 رأی تجدیدنظرخواسته را در خصوص اتهامات آدم ربایی و تجاوز به عنف تبرئه می نماید و لیکن در مورد اتهام رابطه نامشروع رأی معترض عنه را نقض و جهات رسیدگی به شعبه دادگاه هم عرض دادگاه صادرکننده رأی ارجاع می نماید که به شعبه سوّم دادگاه کیفری استان ارجاع می گردد. این شعبه در تاریخ 01/08/92 با حضور نماینده دادستان و طرفین دعوا به همراه وکلای خود تشکیل می گردد. ابتداء وکیل شاکیه شکایت خود را بیان می کند و اظهارات قبلی خود را تکرار می نماید. در مورد ارش البکاره مهرالمثل درخواست تحقیق بیشتر می کند. علی الظاهر مطالبه وارده دادگاه به متهم الف. اتهام زنای غیرعنفی و غیرمحصنه همراه با مطالبه ارش البکاره را تفهیم می نماید، می گوید: من یک سال تمام با شاکیه رابطه تلفنی داشتم ولی زنا نکردم، از ایشان خواستگاری کرده بودم. دادگاه از ایشان در مورد اقرار متهم در جلسه دادگاه شعبه اول مبنی بر داشتن رابطه نامشروع با شاکیه سئوال می کند، می گوید: ارتباط با شاکیه در رابطه تلفنی را قبول دارم. شاکیه می گوید: الف. 5-6 بار با من زنا نزدیکی داشته بار اول در شب 21 ماه مبارک رمضان بود، بار دوم روز 22 ماه رمضان در کنار خانه دوستش در ماشین خالی در داخل ماشین با من نزدیکی کردند. شاکیه به موارد دیگر با جزئیات ادامه می دهد. در تمام موارد مرا به بهانه صحبت در مورد ازدواج پیامک می داد و به بیرون می برد و در درون ماشین با من نزدیکی می کرد. متهم می گوید: اظهارات ایشان را قبول ندارم. شاکیه می گوید: پیامک هایی که برای من فرستاده در آن ها دلیل برای ارتباط نامشروع و نزدیکی با من وجود دارد. دادگاه از شاکیه می پرسد: اظهارات دلیل بر رضایت شما می باشد؟ می گوید: قسم خورده بود با من عهد بسته بود که با من ازدواج می کند بنده هم اعتماد کردم گول او را خوردم. دادگاه از متهم آخرین دفاع می گیرد، متهم می گوید: من خواستگار ایشان بودم فرصتی بدهید تا با خانواده ها صحبت کنیم بلکه با ازدواج ما راضی شوند. دادگاه ختم جلسه را اعلام می کند. دادگاه مجدداً در تاریخ 13/02/93 با حضور متهم به همراه وکیلش و شاکیه در معیت وکیلش و نماینده دادستان تشکیل گردیده. دادگاه از متهم در مورد پیامک های ارسالی سئوال می کند، می گوید: لایحه تقدیم می کنم. سپس وکیل شاکیه به دفاع می پردازد و می گوید: اظهاراتم را در جلسه قبل بیان کردم. وکیل شاکیه در ادامه درخواست ارش البکاره و مهرالمثل را می کند و مدعی است چون متهم موکله را اغفال کرده در حکم تجاوز به عنف است باید ارش البکاره و مهر المثل را پرداخت کند. دادگاه مجدداً از متهم در مورد اقرار وی در جلسه دادگاه شعبه اول سئوال می کند، می گوید: اظهاراتم را قبول دارم از ارسال پیامک ها غرض خاصی نداشتم. سپس نماینده دادستان از کیفرخواست صادره دفاع می نماید. آن گاه از متهم آخرین دفاع اخذ می نماید، متهم دفاعیاتش را به وکیل خود واگذار می کند. وکیل متهم اظهار داشت: چون در خصوص اتهامات آدم ربایی و تجاوز به عنف متهم تبرئه شده و حکم نیز تأیید گردیده صحبت از ارش البکاره و مهر المثل وجاهت ندارد. دادگاه مبادرت به انشاء رأی می کند و با استدلالی که می نماید متهم را در خصوص اتهام رابطه نامشروع به تحمل 99 ضربه شلاق تعزیری محکوم می کند و سپس به دو سال اقامت اجباری در شهرستان خاش نیز محکوم می نماید. این رأی مورد اعتراض و تجدیدنظرخواهی آقای … به وکالت از متهم الف. واقع، جهت رسیدگی به دیوان عالی کشور ارسال، به این شعبه ارجاع می گردد. این شعبه پس از بررسی به شرح آتی رأی صادر می نماید.

رأی شعبه دیوان عالی کشور

نظر به محتویات پرونده و کیفیات منعکس در آن در خصوص تجدیدنظرخواهی آقای … به وکالت از آقای الف. از رأی مذکور چون از سوی وی دلیلی که موجب نقض دادنامه باشد ارائه نگردیده و از لحاظ رعایت مقررات تشریفات دادرسی هم ایراد مؤثری ملاحظه نمی شود و با توجه به اقاریر صریح متهم مبنی بر داشتن رابطه تلفنی و دادن پیامک به هم دیگر و محتوی پیامک ها که نشان از داشتن رابطه نامشروع با شاکیه می باشد و اظهارات شاکیه با جزئیات موارد که بی شائبه بودن آن از شاکیه محرز است ساختن چنین مطالبی و بیان آن از عقل سلیم به دور است، لذا ایرادی برأی معترض وارد نیست و به استناد بند الف ماده 265 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری رأی مذکور عیناً تأیید می گردد. دادگاه محترم در خصوص ارش البکاره و مهرالمثل نیز باید اظهارنظر می نمود اگرچه چون ادعای تجاوز به عنف ثابت نشده است بنا به فتوی حضرت امام رحمت اله علیه مسئله 5 تحریرالوسیله ج2 کتاب الدیات و مفهوم ماده 231  قانون مجازات اسلامی و قاعده کلیه لامهر للبغی ارش البکاره ثابت نمی باشد.
رئیس شعبه بیست و چهارم دیوان عالی کشور ـ مستشار
لشگری ـ شوشتری