عنوان: نزدیکی به هر نحو، شرط استحقاق زوجه نسبت به تمام مهریه

پیام: ملاک قانونی و شرعی استحقاق زوجه نسبت به تمام یا نصف مهریه ما فی القباله، صرفاً عمل مواقعه و نزدیکی بوده و پارگی یا عدم پارگی پرده بکارت در خصوص مورد، مؤثر در مقام نیست.

مستندات: ماده 1092 قانون مدنی

شماره دادنامه قطعی :
9109970906800943
تاریخ دادنامه قطعی :
1391/07/02
گروه رأی:
حقوقی

خلاصه جریان پرونده

 خانم م.الف. با وکالت خانم م.ه. به طرفیت آقای م.الف. در تاریخ 22/5/1390 دادخواستی به خواسته صدور گواهی عدم امکان سازش جهت اجرای صیغه طلاق به علت مفارقت زوجین متجاوز از مدت 2 سال سوءرفتار و سوءمعاشرت و عدم پرداخت نفقه و کراهت نسبت به زوج در دادگاه خانواده شهر ت مطرح کرده است. وکیل خواهان در متن دادخواست با استناد به سند نکاحیه 2427 مورخ 13/5/1387 می گوید موکل به عقد دائم خوانده درآمده و زوجین فاقد فرزند مشترک بوده متأسفانه زوج حسب اظهار موکله سوءرفتار و سوءمعاشرت نسبت به موکل داشته دو سال پیش نسبت به اخراج موکل از منزل مشترک و ارسال جهیزیه به منزل پدر موکل اقدام می نماید موکل دانشجوی رشته حقوق در دانشگاه ر بوده با اجازه زوج نسبت به ادامه تحصیل به کشور ر رفته و علی رغم رضایت زوج نسبت به این مسئله، متأسفانه دیناری به موکل نفقه پرداخت ننموده و هم چنین علیرغم بازگشت موکل به ایران که متجاوز از شش ماه می باشد خود را از موکل پنهان نموده و فاقد مسکن بوده و در حال حاضر موکل از جایگاه زوج اطلاعی ندارد لذا با عنایت به اینکه موکل در عنفوان جوانی بوده و موضوعات فوق منجر به عسر و حرج موکل گردید لذا به لحاظ مفارقت زوجین متجاوز از دو سال و سوءرفتار و سوءمعاشرت زوج و عدم پرداخت نفقه متجاوز از دو سال تخلف زوج از شروط ضمن عقد و عسر و حرج زوجه که کراهت کامل دارد مستنداً به مواد 1119 و 1129 و 1130 قانون مدنی و تبصره الحاقی و ماده 1146 قانون مدنی صدور گواهی عدم امکان سازش مورد درخواست است. پرونده به شعبه 267 خانواده ارجاع گردیده است دادگاه وقت جهت رسیدگی تعیین نموده است در نشانی معینه در دادخواست خوانده شناخته نشده است. به وکیل زوجه اخطار رفع نقص شده وی نشانی دقیق او را اعلام نموده است تصویر صورت مجلس دادورز اجرای احکام مربوط به پرونده کلاسه 36/90026/ج توسط وکیل زوجه ارائه شده است (برگ 27 پرونده) که مفاداً حاکی است برای اجرای حکم تمکین، دادورز از محکومٌ له (زوج) و محکومٌ علیه برای روز 23/6/90 دعوت به عمل آورده است که در وقت مقرر زوجه حاضر ولی زوج حضور نداشته است. »تصویر گواهی امضاء خانم م.الف. در ذیل نوشته ای که او درخواست اجازه خروج از کشور را برای یک بار خواستار شده است و ضرورت خروج را شرکت در امتحانات آخر کارشناسی 89-88 در مسکو ذکر نموده و متعهد شده پس از برگزاری امتحانات به کشور بازگشته و در هر شهری که شوهرش مصلحت بداند زندگی کند ضمناً من بعد برای هر بار خروج از کشور رضایت شرعی همسرش را اخذ نماید.« (برگ 28 پرونده) در جلسه مورخ 6/7/90 که خوانده با ابلاغ وقت حضور نداشته است وکیل خواهان گفته است پس از ازدواج فقط سه ماه زوجین با هم زندگی مشترک داشته اند بعد از سه ماه زوج خواهان را از منزل اخراج کرده کلید و قفل منزل را تعویض کرده است و جهازیه زوجه را به منزل پدر زوجه ارسال داشته است پس از آن با هم مذاکراتی داشته اند که زوج اجازه خروج به زوجه برای مسافرت به ر جهت ادامه تحصیل داده و لکن زوج نفقه ای نمی پردازد و موکل حدود 8 ماه است به ایران بازگشته لکن هیچ گونه دسترسی به زوج ندارد. زوج در عقدنامه خود را مدیر سردخانه الف ذکر کرده لکن در حال حاضر با تحقیقی که موکل به عمل آورده قبلاً در آنجا مسئولیتی داشته ولی فعلاً در آن محل نیست زوجه گفته است محل سکونت من، منزل پدری، معلوم است لیکن زوج هیچ مراجعه ای نکرده است حتی به تلفن های اینجانب پاسخی نداده والدینش نیز پاسخ سربالا می دهند و حاضر به پاسخگویی نیستند در سه ماه اول زندگی که با هم زندگی داشتیم همیشه درگیری داشتیم و مرا مورد ضرب و جرح قرار می داد دستم را کبود کرده لوازم منزل را به سویم پرت می کرد البته منزل مشترک که تهیه کرده، مال پدرش بود و ما ساکن شده بودیم ولی پس از آن که اینجانب با اجازه نامه خودش به مسکو برای ادامه تحصیل رفتم حدود یک سال بعد که برگشتم یعنی حدود 9-8 ماه قبل تاکنون دسترسی به همسرم نداشتم وی زمان خروج من در گذرنامه اجازه خروج داد که توانستم بروم ولی دو ماه بعد از خروج من دادخواست تمکین داد و حکم گرفته و مرا ممنوع الخروج کرده است شماره پرونده اجرایی تمکین در شعبه 276 مجتمع عدالت می باشد و در همان شعبه دادخواست مطالبه مهریه تقدیم و 200 سکه از 313 سکه را مطالبه کرده ام که منجر به صدور حکم و اجراییه و جلب وی شده که نامبرده درخواست تقسیط تقدیم مقرر شده 25 سکه یک جا و ماهی یک سکه بدهد با توجه به ترک انفاق و بلاتکلیف گذاشتن اینجانب در حدود 3 سال و نیز عسر و حرج تقاضای صدور حکم طلاق دارم در قبال طلاق فعلاً پنجاه سکه از مهریه ام را می بخشم و ادعای مالی دیگر در این پرونده ندارم دادگاه قرار ارجاع امر به داوری صادر نموده است زوجه داور خود را معرفی کرده است. تصویر دادنامه 89/140 شعبه 276 خانواده که بر الزام زوجه به تمکین از زوج اصدار یافته و حسب دادنامه 89/2052 شعبه 26 تجدیدنظر قطعیت آن اعلام گردیده است در اوراق 43 و 44 و 46 پرونده پیوست می باشد وکیل زوج در لایحه 5 صفحه ای خود کیفیت خروج زوجه را از کشور که بعد از مدت کمی از شروع زندگی مشترک بدون اجازه زوج صورت گرفته و موکل مراتب عدم رضایت خود را به اداره گذرنامه اعلام داشته به همین دلیل مخفیانه قصد خروج از کشور داشته پاسپورت ایشان توقیف و عودت داده می شود وی به بهانه امتحان با واسطه کردن چند نفر از بزرگان فامیل و وساطت آنها موفق شد با دادن تعهدنامه و وعده موکل را فریب داده و به کشور ر مسافرت نماید و دیگر مراجعه نفرموده در زمان غیبت او با اعطای وکالت به وکیلش مهریه خود را مطالبه و قسمتی از آن را تحصیل و حکم جلب در راستای ماده 2 اخذ نموده که این اقدامات ایذائی او موجب شد موکل شغل خود را از دست بدهد و از محل کار اخراج شود موکل اقدام به طرح دعوی تمکین نموده که حکم تمکین صادر و اجراییه نیز صادر شد ولی به دلیل این که در خارج از کشور بوده امکان اجرای آن وجود نداشته که اخیراً که بازگشته متوسل به طرح دعوی حاضر با توسل به انواع و اقسام اکاذیب شده است و در پرونده حاضر با ارائه نشانی غلط و غیر واقعی آدرسی به دادگاه ارائه داده است که به هیچ وجه مربوط به موکل نبوده و نیست موکل نشانی او در دادخواست تمکین الف بوده و در کارت ملی او نیز الف ذکر شده لذا صدور قرار عدم صلاحیت مورد درخواست است ادعای سوءرفتار زوج و عدم پرداخت نفقه مطروحه در پرونده کذب محض است زوجه علی رغم رابطه زوجیت طبق سوابق موجود در اداره گذرنامه بر خلاف رضایت زوج و بر خلاف قانون از تاریخ 3/6/88 از کشور خارج در تاریخ آذرماه 88 به ایران برگشته زوج وی را ممنوع الخروج نموده ولی با فریب و نیرنگ به بهانه گرفتن نمرات مجدداً به تاریخ 1/10/88 از کشور خارج و بیش از 14ماه در خارج از کشور زندگی نموده اخیراً به کشور برگشته که به علت این که اذن زوج ضروری بوده امکان خروج از کشور را نداشته است و هنوز حاضر به تمکین نبوده و نیست. اینکه وکیل خواهان مدعی است دو سال قبل موکل همسر خود را از منزل اخراج نموده توجه ندارند که موکله ایشان از 3/6/88 خارج از کشور بوده است و توجه به مفاد تعهدنامه پیوست دادخواست که حکایت از خروج برای 45روز و صرفاً انجام امتحانات بوده نه بیشتر نداشته اند اینکه خواهان مدعی است شش ماه است به کشور برگشته و موکل خود را مخفی می کند اجراییه و پرونده تمکین خلاف این امر را اثبات میکند حتی ظرف 6 ماه ادعایی یک بار هم به محل زندگی مشترک برای ادامه زندگی مراجعه نفرموده است خواهان با امضاء 4 نفر استشهادیه ای تقدیم نموده که زوج زندگی مشترک را ترک نموده حال اینکه معلوم نیست این شهود صرف نظر از مجازات قانونی شهادت کذب چگونه در حالی که زوجه در تاریخ اعلامی از طرف شهود که به طور کلی در داخل کشور نبوده زوج ترک زندگی مشترک نموده است. در دادنامه قطعی 113 دادگاه بدوی عذر موجه شرعی و قانونی زوجه در ترک زندگی مشترک و عدم اطاعت از شوهر ارائه نشده است. ادعای اینکه موکل درب منزل مشترک را بسته و قفل را عوض کرده مؤید این امر است که زوج منزل داشته است و این ادعا تعارض با گفتار ایشان دارد با توجه به تعهد زوجه در اجازه نامه ای که زوج برای خروج او از کشور برای 45روز داده است زوجه متعهد شده است بعد از مراجعت به هر شهری که زوج بخواهد و تعیین کند با او زندگی نماید ولی او در این مدت از ر برنگشته تا امکان زندگی مشترک و تهیه منزل برای سکونت او فراهم آید. موکل با رعایت مقررات شرعیه می خواهد زوجه قسم یاد کند که هیچ وجهی بابت نفقه اعم از نقدی و غیر نقدی دریافت نکرده تا اکاذیب و حقایق روشن شود لذا رد دعوی زوجه را خواستار شده داور زوجه نظریه خود را اعلام نموده است وکیل زوجه در لایحه ای درخواست اعطای مهلت 10 روزه جهت امکان صلح و سازش بین زوجین را نموده است. در جلسه دادرسی مورخ 25/7/1390 وکیل خوانده ایراد عدم صلاحیت دادگاه و شایستگی دادگاه عمومی الف را با توجه به نشانی خوانده مطرح نموده است. وکیل خواهان ایراد عدم صلاحیت را موجه ندانسته زیرا با توجه به اینکه خوانده در آدرس اعلامی شناخته شده و پرونده مهریه نیز در همین شعبه منتهی به صدور حکم قطعی و اجراییه شده است و خوانده از گرفتن اوراق امتناع نموده منتفی می باشد هم چنین ادعای ایشان بر تهیه مسکن مشترک کذب محض بوده موکل آمادگی خود را برای تمکین اعلام نموده (در شعبه 276 عدالت) اما متأسفانه حاضر نگردیده و مراتب عدم حضور ایشان و عدم تهیه مسکن مشترک در پرونده تمکین منعکس بوده زوجه با اذن شوهر جهت تکمیل تحصیلات به خارج از کشور رفته و دانشجوی کارشناسی بوده و در مقطع کارشناسی ارشد پذیرفته شده و تقاضای انتقالی به ت اخذ نموده اما پس از بازگشت متجاوز از مدت 9 ماه است که از جایگاه زوج اطلاعی ندارد و موکل علیرغم اخذ دستور جلب یک ساله نسبت به آن اقدامی نکرده است. زوج علی رغم اینکه توان مالی با توجه به سمت مدیر سردخانه الف که داشته است اقدام به انتقال صوری اموال خود نموده و از پرداخت حقوق زوجه خودداری می نماید وکیل زوج ادعای وکیل زوجه را در مورد نشانی موکلش که در دادخواست شهر ت قید شده است در حالی که وی در الف بوده است و اخطاریه به نشانی او ابلاغ شده خلاف واقع دانسته است و اینکه وی گفته است موکل آمادگی برای تمکین داشته چون نشانی زوج در شهرستان الف بوده است باید به آنجا مراجعه می کرد زیرا در اجاره نامه نشانی محل سکونت او در پرونده تعیین شده است دادگاه به درخواست وکلای زوجین که مذاکرات سازش وجود داشته وقت مجدد جهت رسیدگی تعیین نموده در جلسه 9/8/90 در حالی که دستور جلسه استماع شهادت شهود بوده و خوانده از همان نشانی سابق دعوت به رسیدگی شده و اخطاریه طبق ماده 70 قانون آ.د.م ابلاغ شده است در اوراق 67 الی 72 پرونده از شهود تعرفه شده از سوی زوجه تحقیق به عمل آمده و در برگ 73 پرونده یک نفر گواه که ظاهراً وکیل زوج همراه آورده است و دائی زوج خود را معرفی نموده معارض با اظهارات شهود زوج بیان اطلاع و شهادت نموده است آقای م.ن. نیز در برگ 75 پرونده معارض با اظهارات شهود زوجه شهادت داده است. برادر زوج نیز در اوراق 82 الی84 پرونده شهادت مغایر با اظهارات شهود زوجه بیان نموده است دادگاه در این جلسه از وکیل خوانده خواسته است داور معرفی کند گفته است معرفی خواهم کرد در لایحه ای داور زوج را معرفی نموده است دادگاه از اداره گذرنامه خواسته است در خصوص وضعیت ورود و خروج زوجه بررسی و اعلام نمایند داور زوج نیز نظریه خود را اعلام نموده است. لیست ترددهای مرزی و مسافرت های اتباع ایرانی و شخص م.الف. در برگ 105 پرونده توسط رییس پلیس مهاجرت و گذرنامه ناجا اعلام شده است که در سال 89 و 88 در سه نوبت ورود و چهار نوبت خروج داشته است آخرین خروج او 2/10/88 بوده که در 24/11/89 از طریق مرز هوائی به فرودگاه امام خمینی وارد شده است ظاهراً دادگاه زوجه را جهت تست بارداری به پزشکی قانونی معرفی نموده است که پاسخ واصله در برگ 107 پرونده حاکی است زوجه دارای پرده بکارت از نوع حلقوی و بدون پارگی است آنگاه دادگاه با اعلام ختم دادرسی به شرح دادنامه 90/1543 ضمن مقدمه ای که از سیر جریان دادرسی و مستندات زوجه و وکیل او که در دادخواست و جلسات دادرسی برای اثبات دعوی طلاق و استحقاق او مطرح شده است و مبین سوءرفتار زوج نسبت به زوجه و عدم پرداخت نفقه و اخراج زوجه از منزل بوده و نیز مدافعات وکیل زوج که ادعای سوءرفتار زوج و عدم پرداخت نفقه از سوی او به زوجه و اخراج زوجه از منزل مشترک را تکذیب نموده و ادعای واهی و بدون دلیل دانسته است و شهادت شهود را نیز کذب دانسته است دادگاه با توجه به محتویات پرونده و برخی مستندات از جمله دادنامه های قطعی محکومیت زوجه به تمکین از زوج پرداخت مهریه، سند عادی اجاره نامه زوج از 1/6/88 تا 3 سال و اینکه زوجه پس از 6 ماه ازدواج و ظرف کمتر از 2 سال 18ماه خارج از کشور بوده و مهم تر اینکه با وجود سه ماه زندگی مشترک زیر یک سقف حسب گواهی پزشکی قانونی زوجه در حال حاضر باکره می باشد و مفارقت بیش از 3ساله طرفین و سایر قرائن و شواهد در مجموع علقه ای بین طرفین مشاهده نکرده و افق روشنی در زندگی آنان نمی بیند وآرامش و همدلی و حصول به شخصیت مترقی الهی که فلسفه زندگی مشترک دو جنس مخالف است متأسفانه بعضاً با دخالت دیگران در بین طرفین حاصل نگردیده است و نیز تلاش دادگاه و داوران در جهت مصالحه و انصراف زوجه از طلاق، مفید فایده نبوده لذا خواسته خواهان را مقرون به صحت تشخیص و به استناد ماده 1130 قانون مدنی و ماده واحده قانون اصلاح مقررات طلاق و آیین نامه اجرایی تبصره 1 ماده واحده خوانده را به طلاق خواهان محکوم می نماید زوجه می تواند بر اساس نمایندگی حاکم به عنوان ولی ممتنع در صورت عدم مراجعه زوج نسبت به ثبت طلاق با بذل 50 سکه از 157 سکه مهریه استحقاقی در قبال طلاق و قبول بذل اقدام نماید نوع طلاق خلعی نوبت اول و بائن غیر مدخوله است از این رأی وکیل زوج تجدیدنظر خواهی نموده است. ضمناً طی شرحی وقوع اشتباه قلمی در رأی را از حیث ذکر اسامی پدر زوجین یادآور شده که دادگاه متعاقباً رأی اصلاحی به شماره 90/01730 در تاریخ 24/11/90 نسبت به دادنامه موصوف صادر نموده است در لایحه تجدیدنظرخواهی ضمن تکرار عدم صلاحیت محلی دادگاه در رسیدگی به پرونده به لحاظ اقامت موکلش در شهرستان الف ادعای سوءرفتار زوج و عدم پرداخت نفقه و عسر و حرج زوجه را متکی به دلیل ندانسته و با استناد به رأی اصراری 86/10 دیوان عالی کشور ادعای کراهت زوجه را در حالی که کلیه حقوق خود را بذل ننموده و قسمتی از مهریه اش را دریافت و سکه هایی که در عروسی به او داده شده از منزل خارج نموده و اینکه این زوجه بوده که با خروج غیر شرعی و غیر قانونی از کشور و اقدامات ایذائی علیه موکل تخلف از زوجیت نموده است. از طرفی رأی دادگاه را که معترض عنه را برای طلاق ولی دانسته به جای اینکه وی ملزم به ایفاء وظایف زوجیت شود مصداق معروف مولانا دانسته که سوراخ دعا گم کرده است، قابل نقض دانسته و نقض آن را خواستار شده است وکیل زوجه و شخص زوجه خودش لوایحی در رد تجدیدنظرخواهی و بلاوجه بودن آن تقدیم نموده اند که خلاصتاً تکرار همان مطالب گذشته است که در مورد ایراد عدم صلاحیت محلی دادگاه ایراد را وارد ندانسته زیرا دعوی تمکین و مهریه قبل از دادخواست طلاق در شعبه 276 مطرح بوده که نشانگر صحیح بودن نشانی مذکور در دادخواست است و اجاره منزلی در الف توسط زوج را در حالی که اجاره نامه ارائه شده بین او و خاله وی تنظیم شده صوری دانسته است همانطور که با حَکَم زوج مذاکره گردید، اعلام نمودند که زوج اظهار نموده که از ازدواج پشیمان گشته و آمادگی جهت زندگی مشترک را ندارد ضمناً موکل برای مطالبه نفقه اقدام نموده که بر اساس نظر کارشناسی حکم بر محکومیت زوج به پرداخت نفقه صادر شده است و به نامه کارشناس موضوع پرونده کلاسه 90/1270 که در خصوص نفقه اظهار نظر کرده است (برگ 143 پرونده) و برای زوجه از برج 11 سال 89 لغایت اسفند ماه 89 ماهیانه سیصد و شصت هزار تومان نفقه در نظر گرفته است و برای ماه های بعد چهارصد هزار تومان استناد نموده است که کپی دادنامه 90/1839 مربوطه در برگ 168 پرونده پیوست است و به موجب مفاد دادنامه مذکور در تاریخ 9/12/90 آقای م.الف. محکوم به پرداخت نفقه از تاریخ 24/11/89 تا آخر اسفند 89 از قرار ماهی سیصد و شصت هزار تومان و از اول سال نود لغایت 8/12/90 از قرار ماهی چهارصد هزار تومان در حق زوجه محکوم گردیده که رأی مذکور حسب دادنامه 91/312 صادره از شعبه 30 دادگاه تجدیدنظر استان ت با توجه به لایحه وکیل زوج و مستندات تقدیمی او در مقام فرجام خواهی در تاریخ 19/2/91 به لحاظ اینکه دادگاه بدوی صلاحیت رسیدگی نداشته زیرا محل اقامت زوج شهرستان الف بوده نقض گردیده است و پرونده به دادگستری الف ارسال شده است و در پرونده کار دادگاه تجدیدنظر با اعلام ختم دادرسی به شرح دادنامه 91/125 شعبه 45 تجدیدنظر استان رأی بدوی بلااشکال تشخیص و منطبق با قانون شناخته شده با رد اعتراض تجدیدنظر خواه تأیید گردیده است اکنون از این رأی زوج فرجام خواهی نموده است که هنگام شور لایحه وی با گزارش پرونده قرائت می شود.

رأی شعبه دیوان عالی کشور