در خصوص دادخواست خانم الف.غ. فرزند ر. به طرفیت آقای د.ع. فرزند ش. به خواسته مطالبه اجرت المثل سنوات زندگی مشترک از تاریخ 6/8/1359 لغایت 26/5/1390 با عنایت به جامع محتویات پرونده و با توجه به اینکه خواهان اظهار داشته کارهایی که در زندگی مشترک که نوعاً به آن اجرت تعلق می گیرد، انجام دادم، به قصد دریافت اجرت و به دستور همسرم بوده و دلیلی و مدرکی از جمله شهادت شهود در خصوص دستور زوج ندارم و انکار زوج (خوانده پرونده) مبنی بر اینکه هیچ دستوری جهت کارهای خانه در زندگی مشترک نبوده و برای دادگاه نیز این موضوع محرز نمی باشد لذا دادگاه مستنداً به تبصره ذیل ماده 336 قانون مدنی حکم به بطلان دعوی خواهان صادر و اعلام می نماید رأی صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل اعتراض و رسیدگی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد

رئیس شعبه 230 دادگاه عمومی خانواده تهران– محمد لو

تجدیدنظرخواهی خانم الف.غ. با وکالت س.م. از دادنامه شماره 9100303 مورخه 31/2/1391 شعبه محترم 230 دادگاه خانواده تهران که به موجب آن دعوی مطروحه از ناحیه تجدیدنظرخواه به طرفیت  آقای د.ع. به خواسته مطالبه اجرت المثل سنوات زندگی مشترک در پرونده کلاسه 9100176 حکم به بطلان دعوی تصدیر گردیده، وارد است چراکه استدلال دادگاه محترم بدوی در عدم احراز خواسته، عدم تعرفه شهود از ناحیه زوجه و انکار زوج از سوی دیگر است. دادگاه جهت رسیدگی به دلایل با دعوت از طرفین با تشکیل جلسه دادرسی مورخه 17/8/91 وکیل محترم زوجه اظهار داشته اولاً زوجه خانه دار بوده و تمامی کارهای انجام پذیرفته از سال 1359 تا سال 1390 را از قبیل پخت و پز و نظافت و بچه داری را، به قصد عدم تبرع و با دستور زوج انجام داده است به نظر می بایست دادگاه محترم بدوی در احراز استحقاق دریافت اجرت المثل توجه به اظهارات زوجه را در انجام امورات مذکور به قصد عدم تبرع می بایست ملاک تشخیص قرار می دادند چراکه با استفاده از وحدت ملاک ماده 1105 قانون مدنی که مقرر داشته، در روابط زوجین ریاست خانواده از خصایص شوهر است، در مانحن فیه نیز انجام امورات مذکور ناشی از همین روابط بوده که در مقام احراز، نیازی به تصریح زوج از لحاظ لفظی نسبت به دستور امورات فوق نمی باشد لذا با توجه به اینکه زوجه به قصد عدم تبرع امورات مذکور را انجام داده با احراز تعلق اجرت المثل، موضوع به کارشناسان رسمی ارجاع که مآلاً هیأت کارشناسی طی نظریه شماره 91/728 مورخه 23/12/1391 اجرت المثل ایام زندگی مشترک از تاریخ 6/8/1359 لغایت 26/5/1390مبلغ   000/201500 ریال تعیین گردیده که بنا به مراتب مذکور با وارد دانستن اعتراض معترض نسبت به دادنامه معترضٌ عنه، مستنداً به صدر ماده 358 از قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب مصوب 21/1/1379 در امور مدنی ضمن نقض دادنامه معترضٌ عنه به استناد مواد 336 با تبصره الحاقی قانون مدنی و 519 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب، حکم به محکومیت تجدیدنظرخوانده به پرداخت مبلغ 000/201500 ریال از بابت اجرت المثل و پرداخت هزینه دادرسی و حق الوکاله طبق تعرفه محکوم می نماید رأی صادره مطابق ماده 365 از همان قانون قطعی است.

مستشاران شعبه 2 دادگاه تجدید نظر استان تهران

 ارژنگی – موتمن