عنوان: اماره تبرعی بودن خانه‌داری زن در منزل شوهر

پیام: هر چند اصل بر عدم تبرع اعمال اشخاص است لیکن، عرف و عادات مسلم جامعه ایران اسلامی ظهور در مجانی بودن خانه داری زن در منزل شوهر دارد، بنابراین زوجه باید تبرعی نبودن انجام امور منزل مشترک را برای دریافت اجرت المثل ایام زندگی مشترک اثبات کند.

مستندات: تبصره الحاقی ماده ۳۳۶ قانون مدنی

شماره دادنامه قطعی :
۹۲۰۹۹۷۰۲۲۲۴۰۰۲۵۲
تاریخ دادنامه قطعی :
۱۳۹۲/۰۲/۲۱
گروه رأی:
حقوقی

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دعوی خواهان خانم ف.ب. فرزند الف. به طرفیت آقای ع.ن. فرزند ع. به خواسته الزام خوانده به پرداخت اجرت المثل ایام زندگی مشترک از مورخه ۱۳/ ۹/ ۱۳۷۶ با عنایت به دادخواست تقدیمی و فتوکپی مصدق سند نکاحیه و شناسنامه، با این توضیح که در طول زندگی مشترک در منزل شوهرش کارهایی را که جزو وظایف خاص زناشویی وی نبوده و شرعا و قانونا بر عهده اش نبوده به دستور زوج انجام داده به قصد دریافت اجرت انجام داده است حال مطالبه اجرت المثل این خدمات را دارد خوانده با حضور در جلسه دادرسی اظهار نمود که زوجه این کارها را در منزل انجام داده ولی به درخواست وی نبوده است و حال که بین آنها اختلاف ایجاد شده است اجرت المثل می خواهد دادگاه با توجه به محتویات پرونده و اظهارات متداعیین نظر به اینکه خوانده منکر هر گونه دستور برای انجام کارها به خواهان شده و خواهان دلیلی ارائه نکرده است هر چند اصل بر عدم تبرع اعمال اشخاص است لیکن عرف و عادات مسلم جامعه ایران اسلامی دلالت بر مجانی بودن خانه داری زن در منزل شوهر است و کارکردن زن در منزل برای اجرت موجب کسر شأن خانوادگی و بعضا دریافت اجرت برای امور خانه داری زن اهانت به زن محسوب می شود و زنان از روی علاقه و مهرورزی به شوهر و فرزندان و رعایت آداب جامعه و پاداش اخروی و همچنین در جهت تشیید مبانی خانواده کارهای منزل را انجام می دهد و قصد تبرع دارند با توجه به انکار از دادن دستور برای انجام کارها و عدم ارائه دلیلی از ناحیه زوجه دعوی خواهان مشمول تبصره الحاقی ماده ۳۳۶ قانون مدنی نیست و مستندا به ماده مذکور و ماده ۱۹۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی حکم بر بی حقی خواهان صادر و اعلام می گردد رأی صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران خواهد بود.
رئیس شعبه ۲۳۶ دادگاه خانواده یک تهران ـ جاویدی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی ف.ک. به طرفیت ع.ن.د نسبت به دادنامه شماره ۰۱۸۶۸ مورخ ۲۳/۱۱/۱۳۹۱ شعبه محترم ۲۳۶ دادگاه عمومی حقوقی تهران در پرونده کلاسه ۰۶۰۱۱۰۰ مبنی بر صدور حکم به بی حقی خواهان نسبت به اجرت المثل ایام زندگی مشترک وارد نمی باشد زیرا با توجه به محتویات پرونده و امعان نظر در اوراق و مندرجات آن مفاد لایحه تجدیدنظرخواهی و لوایح طرفین مدلول دادنامه تجدیدنظرخواسته رأی صادر شده دادگاه بدوی بر اساس مستندات موجود در پرونده صادر گردیده است و با عنایت به اینکه تجدیدنظرخواه ایراد و اعتراض موجهی که موجبات نقض دادنامه اعتراض شده را فراهم آورد ابراز ننموده است لذا این دادگاه با عنایت به مراتب مذکور ضمن رد دادخواست تجدیدنظرخواهی رأی صادر شده دادگاه بدوی را به استناد به مواد ۳۵۸ و ۳۶۵ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی تأیید می نماید. این رأی قطعی است.
رئیس شعبه ۲۴ تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
مرادی هرندی ـ روحانی