در خصوص اتهام آقای م. با وکالت خانم ف. دائر بر ترک انفاق موضوع شکایت خانم س. و مفاد کیفرخواست صادره از دادسرای عمومی و انقلاب با توجه به مجموع محتویات پرونده و تحقیقات انجام شده در جلسه دادگاه و اظهارات شاکی [مبنی] بر اینکه شوهرم مرا طلاق داده است و بایستی تا اجرای کامل طلاق، نفقه مرا به پردازد ولی به من نفقه نمی-دهند و مدافعات وکیل متهم [مبنی] بر اینکه موکل وی در برجهای خرداد و تیر هر ماه مبلغ یک میلیون ریال بابت نفقه وی پرداخت نموده¬اند و رسیدهای آنرا ارائه دادند و اظهار داشتند بیش از این در توان موکل وی نمی¬باشد که بپردازند و نفقه فرع بر تمکین است و شاکی دیگر تمکین از شوهر با توجه به حکم طلاق ندارند، از طرفی وقتی حکم طلاق صادر گردید دیگر نفقه جنبه کیفری ندارد بلکه جنبه حقوقی پیدا می¬کند. بر این اساس دادگاه با توجه به مطالب پیش گفته به لحاظ عدم احراز وقوع بزه به استناد اصل 37 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران حکم تبرئه وی را صادر می¬نماید رأی صادره حضوری و ظرف مهلت بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در محاکم تجدیدنظر استان می¬باشد.

رئیس شعبه 1005 دادگاه عمومی جزایی تهران – غفاری

تجدیدنظرخواهی خانم س. با وکالت آقای ی. نسبت به دادنامه شماره 00422 مورخ 31/4/1391 شعبه 1005 دادگاه عمومی جزائی تهران که به موجب آن حکم بر برائت آقای م. از اتهام ترک انفاق با وجود مطلقه شدن (وقوع طلاق بین زوجین) صادر شده است، وارد نیست زیرا با توجه به محتویات پرونده و اوضاع و احوال منعکسه در آن از جمله دلائل و مبانی صدور رأی و مفاد تحقیقات معموله و با التفات به اصل لازم¬الرعایه برائت صدور رأی مذکور مغایر مقررات مربوطه به نظر نمی¬رسد. و نظر به اینکه از ناحیه تجدیدنظرخواه دلیلی که نقض رأی تجدیدنظرخواسته را ایجاب نماید اقامه نشده است لذا به جهات مذکوره مستنداً به مدلول بند الف ماده 257 قانون آیین دادرسی دادگاه¬های عمومی و انقلاب در امور کیفری رأی تجدیدنظرخواسته را تأیید می¬نماید. این رأی قطعی است.

مستشاران شعبه 48 دادگاه تجدیدنظراستان تهران

شعبانلو – کریمی یزدی