رأی وحدت رویه شماره ۱۹۲۹ مورخ ۲۰/۴/۱۳۳۹
رأی وحدت رویه در مورد مجازات تهیه و فروش مواد خوردنی و آشامیدنی تقلبی یا فاسد
دادستان کل کشور تجدید نظر در رأی مورخ ۳۱/۶/۱۳۳۸ هیأـ عمومی شعب کیفری دیوان عالی کشور را به شرح ذیل درخواست نموده است: «در تاریخ ۳۱/۶/۱۳۳۸ در اثر اختلاف بین دادگاه استان مرکز و شعبه هشتم دیوان عالی کشور راجع به مجازات جنحه جرائم مربوط به تهیه و فروش مواد خوردنی هیأت عمومی دیوان عالی کشور به اکثریت ۱۷ رأی در مقابل ۱۶ رأی اظهار نظر بر غرامت نقدی نموده است چون ماده ۱۹ قانون پزشکی و داروئی با توجه به ماده ۱۸ آن قانون تاب تفسیر نظر اقلیت سابق را هم دارد و از طرفی مجازات غرامت به واسطه اینکه محاکم تالی میزان آن را خیلی نازل تعیین می کنند حسن اثر نبخشیده لذا با توجه به مصالح عمومی و صیانت جامعه از مخاطرات مواد خوردنی فاسد تقاضا می شود در رأی مورخ ۳۱/۶/۳۸ تجدید نظر فرمایند.»
چون اکثریت هیأت عمومی دیوان عالی کشور با طرح تقاضا بر طبق وحدت رویه در هیأت موافقت کرده اند تقاضای مزبور طرح گردیده و اکثریت چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
طبق ماده ۱۹ قانون مقررات پزشکی و داروئی مجازاتهای مندرج در بندهای (الف) و(ب) و(ج) و(د) و(ه) و(و) در مورد مواد غذائی و آشامیدنی عبارت است ازهمان مجازاتهای مواد داروئی ولی با یک درجه تخفیف و چون تبصره ۵ ماده ۱۸درصورت وجود علل مخففه تخفیف مجازات را در مورد مجازاتهای جنائی تا یک درجه و در سایر موارد یعنی جرائم جنحه تا نصف مجازات را جایز دانسته و رعایت تبصره ۵ ماده ۱۸درماده ۱۹برای تعیین مجازات اصلی لازم است، بنابراین مجازاتهای تأدیبی مندرج در بندهای فوق الذکر در مورد موادغذائی وآشامیدنی نصف آن مجازاتها خواهد بود. این رأی به موجب ماده واحده قانون وحدت رویه قضائی مصوّب تیرماه ۱۳۲۸ لازم الاتباع است.