رأی وحدت رویه شماره ۳۹۷۶ مورخ ۲۵/۱۰/۱۳۳۵
رأی وحدت رویه مداخله وکیل در دادرسی
خلاصه گزارش پرونده: شعب هشتم ونهم دیوان عالی کشور در موضوع تأثیر مداخله وکیل متهم در دادرسی با تقدیم لایحه آراء مختلفی صادر کرده اند: شعبه هشتم منظور از مداخله را حضور وکیل در جلسه دادرسی دانسته و رأی دادگاه استان که حکم پژوهشی را با لحاظ لایحه وکیل مدافع متهم غیر قابل اعتراض دانسته و قرار رد دادخواست اعتراض را صادر کرده نقض نموده ولی شعبه نهم در مورد مشابه قرار رد دادخواست اعتراض را ابرام کرده است.موضوع در هیأت عمومی دیوان عالی کشور طرح گردیده و چنین رأی داده اند:
رأی وحدت رویه هیأت عمومی دیوان عالی کشور
چون طبق شق ۴ ماده ۳ قانون اصلاح بعضی از مواد آیین دادرسی کیفری مصوّب مرداد ماه ۱۳۲۸یکی از مواردی که احکام صادر در امور جنحه در مرحله بدوی و پژوهشی غیر قابل اعتراض شناخته شده درصورتی است که دادرسی با دخالت وکیل متهم انجام گیرد و اعم است از اینکه این دخالت به وسیله حضور و یا تقدیم لایحه برای دادرسی صورت گرفته باشد، بنابراین رأی شعبه نهم دیوان عالی کشور صحیح به نظر می رسد.