رأی وحدت رویه شماره 3623 مورخ 18/8/1336
رأی وحدت رویه فرجام ماهوی دادستان کل
شعبه 5 امکان جریان دادخواست فرجام ماهوی دادستان کل را که طبق ماده (430) مکرر قانون آیین دادرسی کیفری به عمل می‌آید منوط به این دانسته که درخواست فرجامی معمولی از طرف دادستان استان یا متهم به عمل آمده و رعایت مهلت مقرر در ماده (432) قانون مزبور گردیده باشد در صورتی که شعبه 9 معتقد بوده که درخواست فرجام ماهوی دادستان کل بدون وجود درخواست فرجام معمولی از طرف دادستان یا متهم بدون رعایت مهلت قابل جریان می‌باشد.
هیأت عمومی در تصمیم شماره 3623 مورخ 18/8/1336 چنین اظهارنظر کرده است:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
(قبول تقاضای فرجام ماهوی دادستان دیوان کشور «در صورتی که هیچ یک از طرفین دعوی فرجام نخواسته باشند» پس از انقضای مدت و مهلت مذکور در ماده (432) قانون آیین‌دادرسی کیفری مجوز قانونی ندارد زیرا با صراحت ماده مرقوم به این که هر گاه هیچ یک از اشخاص مذکور در ماده فوق تقاضای فرجام نکرده باشند دادستان دیوان کشور فقط تا یک ماه از تاریخ اعلام حکم در دادگاه حق تقاضای فرجام خواهد داشت و با اطلاق و تعمیم مفاد ماده مزبور مدت تقاضای فرجام ماهوی دادستان دیوان کشور همان مدت فرجام عادی نیز خواهد بود بنابراین پذیرفتن درخواست فرجام دادستان دیوان کشور از طرف شعبه 9 دیوان عالی مزبور پس از انقضای مدت مذکور مخالف صریح ماده فوق بوده است).