رأی وحدت رویه شماره ۴۶۶۸ مورخ ۷/۹/۱۳۳۶
رأی وحدت رویه آلت قتاله محسوب شدن چوب در جرح منتهی به مرگ
شعبه هشتم دیوان عالی کشور عقیده داشته که چوب، آلت قتاله شناخته نمی‌شود تا جرح منتهی به مرگ به وسیله چوب به سر کسی به ذیل ماده (۱۷۱) قانون کیفر عمومی منطبق باشد در صورتی که شعبه سوم معتقد بوده که چوب با در نظر گرفتن حساسیت موضع اصابت قتاله محسوب است و عمل با ذیل ماده مزبور انطباق دارد.
موضوع در هیأت عمومی مطرح شده و هیأت مزبور در تصمیم شماره ۴۶۶۸ مورخ ۷/۹/۱۳۳۶ چنین اظهارنظر کرده است:
رأی وحدت رویه هیئت عمومی دیوان عالی کشور
(مقصود از کلمه آلت مذکور در ماده (۱۷۱) قانون مجازات عمومی وسیله‌ای است که مرتکب به کاربرده و به مرگ منتهی شده باشد و اعم است از این که وسیله مزبور معمولاً کشنده باشد و یا آن که از جهت حساس بودن موضع اصابت به مرگ مجنی علیه منتهی گردد و محدود ساختن قسمت آخر ماده مزبور به موردی که آلت عرفاً قتاله شناخته شود موافق با منظور ماده مزبور نیست بنابراین دو حکم شماره ۲۱/۳۱۰۴ مورخ ۱۲/۳/۱۳۳۶ و ۳۱۰۱ مورخ ۱۴/۳/۱۳۳۶ شعبه سوم دیوان عالی کشور صحیح بوده و بر وفق قانون شناخته می‌گردد).