در خصوص دعوی آقای م.ع. فرزند م. به طرفیت خوانده خانم س.الف. فرزند ن. به خواسته الزام خوانده به تمکین و ایفای وظایف زوجیت. با عنایت به دادخواست تقدیمی و فتوکپی مصدق شناسنامه زوج و سند نکاحیه به شماره ترتیب 12389 تنظیمی در دفترخانه شماره 2حوزه ثبتی شهرری نظر به اینکه خواهان اعلام نموده از تاریخ 2 ماه قبل از تقدیم دادخواست، (زوجه) بدون دلیل و مانع مشروع منزل مشترک را ترک نموده و از زندگی در منزل تعیین شده خودداری نموده است، تقاضای تمکین و بازگشت خوانده (زوجه) را نموده است. دادگاه با توجه به محتویات پرونده، نظر به اینکه زوجیت طرفین به دلالت فتوکپی مصدق سند ازدواج مضبوط در پرونده، محرز می باشد. از آنجا که زوجه باید در منزلی که شوهرش تعیین کرده است سکنی نماید، لذا دعوی خواهان را وارد دانسته با استناد به ماده 1103، 1107، 1108و 1114 قانون مدنی، حکم به محکومیت خوانده پس از تهیه مسکن متناسب با شأن زوجه به تمکین از خواهان و بازگشت به منزل و زندگی مشترک با وی و ایفای وظایف زوجیت صادر و اعلام می گردد. رأی صادره حضوری است و ظرف 20 روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه 236 دادگاه عمومی خانواده تهران – جاویدی

تجدیدنظرخواهی خانم س.الف. به طرفیت آقای م.ع. نسبت به دادنامه شماره 9109970200600676 مورخه 28/4/91 صادره از شعبه 236 دادگاه خانواده تهران مبنی بر الزام زوجه به تمکین از همسر شرعی و قانونی اش که به موجب آن حکم به تمکین زوجه از زوج صادر گردیده است و از این حیث مورد اعتراض تجدیدنظرخواه قرار گرفته است، موجه تشخیص داده می شود. زیرا با توجه به محتویات پرونده و لایحه اعتراضیه تجدیدنظرخواه و نیز گواهی پزشکی قانونی به شماره 24312/31/1 مورخه 9/10/91 مبنی بر باکره بودن زوجه و اعمال حق حبس از سوی زوجه تا پرداخت مهریه از سوی زوج، لذا رأی صادره مطابق با موازین قانونی صادر نگردیده است. لهذا ضمن قبول درخواست تجدیدنظرخواهی مستنداً به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی قسمت اول ماده [دادنامه] نقض و حکم به رد دعوی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

مستشاران شعبه 60 دادگاه تجدیدنظر استان تهران

نجفی رسا ـ نجم آبادی