عنوان: توافق درخصوص عدم تعلّق نفقه
پیام: توافق بر اینکه زوجه تا تاریخ عروسی، در منزل پدرش باشد، به معنی توافق بر عدم انفاق است.
مستندات: مواد 1106 و1111 قانون مدنی
شماره دادنامه قطعی :
9309970223001031
تاریخ دادنامه قطعی :
1393/06/29
گروه رأی:
حقوقی
رأی دادگاه بدوی
در خصوص دعوی خانم س.ک. با وکالت س.ک. به طرفیت آقای ع.ق. به خواسته مطالبه نفقه معوقه از تاریخ 27/4/91 لغایت 10/12/92 مقوم به ماهانه250000 تومان و جمعاً مبلغ 48750000 ریال با احتساب هزینه دادرسی بدین توضیح که خواهان با تقدیم دادخواست منعکس در پرونده مدعی شده است که خوانده همسر دائمی من است ولی به علت عدم پرداخت نفقه موجب عسر و حرج حقیر شده است لذا تقاضای صدور حکم به شرح خواسته را دارم و خوانده در پاسخ اظهار داشت چون خواهان تمکین نمی کند مستحق نفقه نیست وکیل خواهان در پاسخ اظهار داشت که خیر موکل حاضر به تمکین است دادگاه با توجه به اینکه رأی تمکین از سوی زوج مطرح نگردیده لذا صرفاً ادعای عدم تمکین مثبت نشوز زوجه نمی باشد لذا دادگاه با بررسی جمیع اوراق پرونده ضمن احراز رابطه زوجیت و استقرار کنونی آن میان مشارالیها و تکلیف زوج بر پرداخت نفقه زوجه دائمی وعدم ارائه دلیل از سوی زوج بر برائت ذمه خویش دعوی خواهان را وارد و ثابت تشخیص و مستنداً به مواد 1102 و1106 و1111 قانون مدنی و مواد198- 515- 519- 520 ق.آ.د.م حکم به محکومیت خوانده به پرداخت مبلغ 48750000 ریال به عنوان اصل خواسته و به پرداخت مبلغ 975000 ریال به عنوان هزینه دادرسی در حق خواهان صادر و اعلام می نماید رأی صادره حضوری ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه 7 دادگاه عمومی خانواده شهریار – صادقی
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
تجدیدنظرخواهی آقای ع.ق. به طرفیت همسرش خانم س.ک. نسبت به دادنامه شماره 519 مورخ 93/3/12 صادره از شعبه هفتم دادگاه عمومی شهریار که به موجب آن تجدیدنظرخواه به تأدیه مبلغ 48750000 ریال بابت نفقه معوقه از 27/4/91 تا تاریخ 10/12/92 و مبلغ 975000 ریال بابت هزینه دادرسی در حق تجدیدنظرخوانده محکوم شده وارد و موجه است و رأی مزبور مغایر با قانون و دلایل موجود در پرونده می باشد. زیرا زوجین در مدت مذکور در دوران عقد بستگی بوده اند و حسب اعلام زوج بنابراین بوده که زوجه تا تاریخ 18/2/93 در منزل پدرش زندگی کند و در آن تاریخ عروسی نموده و زندگی مشترک را آغاز نماید و در تاریخ مذکور نیز علی رغم تهیه مقدمات لازم در اثر اختلاف عروسی صورت نگرفته است این موضوع مورد تکذیب و ادعای زوجه قرار گرفته است بنابراین در مدت فوق الذکر بنای طرفین به عدم انفاق از سوی زوج بوده و بنابراین بوده که زوجه در منزل پدرش سکونت نموده و سر سفره او نشیند و از طرفی چون در این مدت زوجه در تمکین کامل شوهرش نیست و زوج هر وقت که بخواهد به همسرش دسترسی ندارد و زوج نیز ادعا کرده زوجه در تمکین کامل او نبوده است وجوب نفقه زوجه نیز فرع بر تمکین اوست لذا از این جهت نیز زوجه استحقاق نفقه مدت مزبور را ندارد لذا با استناد به ماده 358 قانون آیین دادرسی مدنی دادنامه تجدیدنظرخواسته نقض و حکم بر بی حقی زوجه صادر می گردد.این رأی قطعی است.
رئیس شعبه 30 دادگاه تجدیدنظر استان تهران ـ مستشار دادگاه
بیگدلی ـ پایدار پویا