تاریخ نظریه : 1397/06/04
شماره نظریه: 7/97/1726

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

اولاً: گرچه با عنایت به ماده 9 قانون شوراهای حل اختلاف 1394 اخذ مشورت اعضای شورای حل اختلاف توسط قاضی این شورا الزامی و تکلیف وی است اما نظر به این که النهایه رسیدگی و صدور رأی بر عهده قاضی شوراست و فرض بر این است که وی دارای دانش حقوقی و توانایی لازم برای رسیدگی به دعاوی و امور موضوع صلاحیت این شورا می¬باشد، بنابراین صرف عدم رعایت تکلیف مزبور نمی¬تواند از موجبات نقض رأی قاضی شورا باشد. اعمال ماده 477 قانون آیین دادرسی کیفری 1392 به علت «خلاف شرع بین» نیز ناظر به تضییع حقوق اصحاب دعوا است و منصرف از فرض مذکور است با این حال تشخیص مصادیق «خلاف شرع بین» بر عهده رئیس محترم قوه قضائیه است.
ثانیاً: با توجه به ماده 2 قانون حمایت خانواده 1391 هرگاه دادگاه خانواده دارای قاضی مشاور باشد باید نظر وی اخذ شود اما با توجه به اینکه رسیدگی و النهایه انشای رأی بر عهده رییس یا دادرس علی¬البدل این دادگاه است، بنابراین صرف عدم اخذ نظر قاضی مشاور از موجبات نقض رأی دادگاه خانواده نیست