عنوان: مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم ترک انفاق

پیام: جرم ترک انفاق جرم مستمر است و مرجعی که سبق رسیدگی دارد، صالح به رسیدگی خواهد بود.

مستندات: ماده 53 و ذیل ماده 54 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور کیفری 1378

شماره دادنامه قطعی :
9109970909400898
تاریخ دادنامه قطعی :
1391/10/04
گروه رأی:
کیفری

خلاصه جریان پرونده

حسب محتویات پرونده، شعبه اول دادگاه عمومی بخش شهرستان گ، به موجب دادنامه شماره 000873ـ5/7/91 در خصوص شکایت خانم ع.ع علیه آقای س.ح، دائر بر ترک انفاق و ایراد ضرب عمدی. با توجه به اینکه آدرس اعلام شده از متهم، حوزه قضایی شهرستان ر می باشد و از آن جایی که جرم ترک انفاق، از جمله جرائم مستمر محسوب و هر جا که متهم مقیم باشد، همان جا محل وقوع جرم ترک انفاق است، لذا مستنداً به مواد 54 و 55 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری، قرار عدم صلاحیت به شایستگی و صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ر  صادر نموده است. در این مرحله، پرونده به بازپرس محترم شعبه اول دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ر  ارجاع که ایشان طی دادنامه شماره 00908ـ7/8/91 بنا به جهات ذیل، خود را جهت رسیدگی به پرونده صالح نداشته. اولاًـ حسب استدلال همکار محترم، بزه ترک انفاق، یک بزه مستمر بوده، پس وقوع آن در حوزه شهرستان گ که مرجع شروع کننده به رسیدگی بوده، نیز تحقق یافته محسوب می گردد. ثانیاـً با توجه به اظهارات شاکیه، آدرس متهم و وی در حوزه شهرستان گ بوده و به صرف حضور فعلی متهم در این حوزه، کافی برای صلاحیت رسیدگی این حوزه به موضوع نمی باشد. لذا مستنداً به ماده 54 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری، ضمن نفی صلاحیت خود، دادگاه بخش شهرستان گ را صالح به رسیدگی پرونده داشته، که به لحاظ حدوث اختلاف در صلاحیت پرونده، در اجرای ماده 28 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، به دیوان عالی کشور ارسال و به این شعبه ارجاع و به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می گردد.هیأت شعبه در تاریخ بالا تشکیل گردید. پس از قرائت گزارش آقای احمدی، عضو ممیز و اوراق پرونده و نظریه کتبی آقای دکتر احتشامی، دادیار دیوان عالی کشور، مبنی بر اینکه »عقیده بر حل اختلاف، به صلاحیت رسیدگی دادگاه بخش شهرستان گ را دارم.« مشاوره نموده، چنین رأی می دهد.

رأی شعبه دیوان عالی کشور