عنوان: مطالبه نفقه توسط اقربا

پیام: مطابق ماده 1206 قانون مدنی، اقارب منحصراً نسبت به آتیه می توانند مطالبه نفقه نمایند و با استفاده از مفهوم مخالف این ماده، اقربا، از جمله فرزند، نمی توانند نفقه گذشته را مطالبه نمایند.

مستندات: ماده 1206 قانون مدنی

شماره دادنامه قطعی :
9309970224701536
تاریخ دادنامه قطعی :
1393/09/15
گروه رأی:
حقوقی

رأی دادگاه بدوی

در خصوص دادخواست آقای ع.ه. با وکالت خانم م.ت. به طرفیت آقای ب.ه. به خواسته مطالبه نفقه، دادگاه با عنایت به اینکه هرچند بین خواهان و خوانده رابطه پدر و فرزندی برقرار است، لیکن با توجه به دفاعیات خوانده و اینکه خواهان به سن بلوغ و عقل و رشد رسیده است و حتی اگر وفق ماده 1197 قانون مدنی ندار باشد، اما می تواند با اشتغال به شغلی وسائل معیشت خود را فراهم نماید، علاوه بر این کسی ملزم به انفاق به بستگان است که بتواند نفقه بدهد و در مانحن فیه خوانده کارمند بوده و حقوق ماهیانه دریافت می دارد و دلیلی بر توانایی وی به پرداخت نفقه وجود ندارد. لذا دادگاه دعوی را ثابت ندانسته و مستنداً به ماده 197 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی، حکم بر بطلان دعوی صادر و اعلام می دارد. حکم صادره ظرف بیست روز پس از ابلاغ، قابل تجدیدنظرخواهی در دادگاه تجدیدنظر استان تهران است.
رئیس شعبه 271 دادگاه عمومی خانواده تهران – قربانی قادی

رأی دادگاه تجدیدنظر استان

تجدیدنظرخواهی آقای ع.ه. با وکالت خانم م.ت. به طرفیت آقای ب.ه. نسبت به رأی موضوع دادنامه شماره 1040- 20/7/93 صادره از شعبه 271 دادگاه عمومی خانواده که بر رد درخواست مطالبه نفقه فرزند مشترک، اشعار دارد، صرفنظر از موجه بودن یا غیر موجه بودن استدلال دادگاه محترم بدوی، اساساً مطابق ماده 1206 قانون مدنی، اقارب منحصراً نسبت به آتیه می توانند مطالبه نفقه نمایند و با استفاده از مفهوم مخالف این ماده اقربا، از جمله فرزند، نمی تواند نفقه گذشته را مطالبه نماید؛ لذا با رد اعتراض تجدیدنظرخواه، نتیجتاً رأی دادگاه بدوی را که رد درخواست خواهان بدوی اشعار دارد، تأیید می نماید. این رأی قطعی است.
رئیس شعبه 47 دادگاه تجدیدنظر استان تهران – مستشار دادگاه
معنوی – مدنی کرمانی