درخصوص دعوی خواهان آقای الف.غ. فرزند ص.  به طرفیت خوانده خانم ع.ز. فرزند ح. به خواسته صدور حکم به حضانت فرزند مشترک به نام ع. متولد 3/3/86 به علت اقدام خوانده به ازدواج مجدد به این شرح که خواهان برابر دادخواست تقدیمی و با حضور در جلسه دادرسی اعلام داشت با توجه به اقدام خوانده به ازدواج مجدد پس از وقوع طلاق خواستار واگذاری حضانت فرزند به خودش می باشد خوانده نیز با حضور در جلسه دادرسی مراتب مخالفت خودش با خواسته خواهان را بیان و منکر ادعای خواهان شد، لیکن در بررسی انجام شده از طریق واحد مددکاری با تأیید اقدام به ازدواج مجدد خواستار تداوم حضور فرزند در نزد خودش شد. لذا با عنایت به شرح فوق و با لحاظ مفاد ماده 1170 قانون مدنی و میسر بودن اعمال حق حضانت از ناحیه پدر در وضعیت جدید مادر دادگاه دعوی خواهان را ثابت تشخیص و مستنداً به ماده مذکور حکم به واگذاری حضانت فرزند مشترک به نام ع. متولد 3/3/86 به پدر صادر و اعلام می دارد رأی صادره حضوری و ظرف مدت بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم تجدیدنظر استان تهران می باشد.

رئیس شعبه 240 دادگاه عمومی خانواده تهران – ناظمیان

درخصوص تجدیدنظرخواهی خانم ع.ز. به طرفیت ح.الف. نسبت به دادنامه 1116- 22/7/91 اصداری از شعبه 240 دادگاه حقوقی (خانواده) تهران که به موجب آن حضانت طفل مشترک به نام ع. 6 ساله به علت ازدواج مادر – به پدر تفویض شده است و با عنایت به گزارش مددکاری اجتماعی خانواده نظر به اینکه دادنامه تجدیدنظرخواسته مطابق دلایل موجود در پرونده و وفق مقررات قانونی صادر گردیده است و ایراد تجدیدنظرخواه در حدی نیست که موجب حصول علم به وجود اشتباه در حکم گردد. لذا اعتراض نامبرده قابل انطباق با جهات مقرر در ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی مصوب 1379 نمی باشد در نتیجه دادگاه به استناد قسمت اخیر ماده 358 قانون مذکور ضمن رد اعتراض حکم تجدیدنظرخواسته را تأیید می نماید. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه 11 دادگاه تجدیدنظر استان تهران- مستشاردادگاه

 فرهبد – علی محمدی