تاریخ نظریه : 1398/06/20
شماره نظریه: 7/98/916
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
اولاً، با توجه به تعاریف ارائه شده در خصوص «خانوار» مندرج در ماده یک آییننامه اجرایی ماده 39 قانون ثبت احوال کشور مصوب 1355 مبنی بر اینکه «خانوار تعداد افرادی هستند که تحت سرپرستی یک فرد، در محلی ساکن میباشند» و ماده 7 آییننامه اجرایی قانون هدفمند کردن یارانهها مصوب 1389 مبنی بر اینکه «خانوار از افرادی تشکیل میشود که بر اساس رابطه خویشاوندی درجه 1 با یکدیگر زندگی میکنند …» و نیز لحاظ حکم مقرر در ماده 2 آییننامه اجرایی ماده 39 قانون ثبت احوال که مقرر میدارد: «سرپرست خانوار به پدر یا مادر یا ولی قانونی و به طورکلی به کسی اطلاق میشود که مسئولیت امور خانواده به عهده اوست»، زنانی سرپرست خانوار تلقی میشوند که مسئولیت اداره خانواده را عهدهدار میباشند که ممکن است متشکل از سرپرست خانواده به علاوه هر کدام از همسر، فرزند، پدر، مادر، خواهر، برادر و نیز کودک یا نوجوان تحت سرپرستی باشد. احکام مقرر در ماده 9 آییننامه اجرایی ماده 9 قانون هدفمند کردن یارانهها مصوب 1389 و بند «ج» ماده 5 قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بیسرپرست و بدسرپرست مصوب 1392 و تبصره 3 ماده یاد شده و بند «ب» ماده واحده قانون اصلاح ماده 9 قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب 1375 مؤید این دیدگاه است.
ثانیاً، با توجه به اینکه داشتن فرزند شرط لازم برای تحقق عنوان سرپرست خانوار نمیباشد، پرسش مطرح شده در خصوص سن فرزند منتفی است.