تاریخ نظریه : 1397/12/22
شماره نظریه: 7/97/3366

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

1- با توجه به مواد مختلف قانون حمایت خانواده 1391 از جمله مواد 29، 41، 42 و 45 آن، مهمترین مسئله در بحث حضانت و ملاقات طفل، حفظ مصلحت طفل با عنایت به نیازهای اساسی مادی، جسمانی، تربیتی و عاطفی و ضروریات نگهداری وی است و از ماده 29 قانون یاد شده که مقرر می­دارد، «دادگاه ضمن رأی خود… با توجه به وابستگی عاطفی و مصلحت طفل، ترتیب، زمان و مکان ملاقات وی با پدر و مادر و سایر بستگان را تعیین می­کند»، استفاده نمی­شود که تعیین زمان ملاقات طفل با سایر بستگان منحصر به بعد از طلاق باشد، بلکه در ضمن رأی طلاق، دادگاه  مکلف است از جمله در خصوص این امر تعیین تکلیف کند و این امر نافی تعیین تکلیف در مواردی که زوجین به هر دلیلی جدای از هم زندگی می­کنند و حضانت طفل با یکی از آن­ها می­باشد، نیست.

2– با توجه به اینکه واژه «بستگان» مندرج در ماده 29 قانون حمایت خانواده معادل واژه اقرباء است و این لفظ هم خانواده «قرابت» مندرج در ماده 1031 قانون مدنی است، منظور از سایر بستگان در ماده مذکور، بستگان سببی و نسبی موضوع ماده 1031 یاد شده است که با لحاظ معیارهای مندرج در ماده 29 مذکور، یعنی وابستگی عاطفی و مصلحت کودک، به تشخیص دادگاه برای ایشان ترتیب، زمان و مکان ملاقات تعیین می‌گردد.