تاریخ نظریه : ۱۳۹۷/۱۱/۲۳
شماره نظریه: ۷/۹۷/۲۸۷۲
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:
با عنایت به اطلاق ماده ۴۲ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱، خارج کردن صغیر از کشور بعد از طلاق بدون رضایت ولی، قیم، مادر یا شخصی که حضانت و نگهداری وی به او واگذار شده است، جایز نیست؛ مگر آنکه دادگاه آن را به مصلحت وی بداند و با در نظر گرفتن حق ملاقات اشخاص ذی حق این امر را اجازه دهد که در این صورت نیز بنا به درخواست ذی نفع، اخذ تأمین مناسب برای تضمین بازگرداندن صغیر الزامی است. بنابراین، در فرض سؤال بدون نیاز به دستور دادگاه، خارج کردن طفل از کشور بدون رضایت مادر قانوناً ممنوع است و اگر وی از دادگاه درخواست نماید تا حسب مورد گواهی لازم مبنی بر وقوع طلاق و یا لزوم اعمال ماده ۴۲ یادشده به مراجع ذی ربط داده شود، دادگاه اقدام میکند و صدور دستور ممنوع الخروجی منتفی است؛ بلکه برعکس خارج کردن طفل در فرض سؤال نیاز به اجازه دادگاه دارد