طفل صغیر را نمی­توان بدون رضایت مادر از محل اقامت مقرر به محل دیگری فرستاد

تاریخ نظریه : ۱۳۹۷/۰۷/۰۷
شماره نظریه: ۷/۹۷/۱۹۹۲

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه:

با توجه به فرض استعلام (مشعر بر عهده­ دار بودن حضانت طفل توسط پدر)، به موجب ماده ۴۲ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱، طفل صغیر را نمی­توان بدون رضایت مادر از محل اقامت مقرر بین طرفین یا محل اقامت قبل از وقوع طلاق به محل دیگری فرستاد؛ مگر با اذن دادگاه، بنابراین مستنبط از ماده قانونی مذکورکه دال بر ثابت ماندن محل اقامت طفل که وابسته به محل اقامت قبل از وقوع طلاق و معیار صلاحیت اولین دادگاه صادرکننده حکم حضانت بوده است، ادامه صلاحیت دادگاه صادرکننده حکم حضانت اولیه برای تغییرات بعدی آن، می­باشد.