عنوان: لزوم جزمی بودن علت در ادعای فسخ نکاح
پیام: ادعای فسخ نکاح باید جزمی و علت آن مشخص باشد والا قرار رد دعوی صادر می شود.
مستندات: بند 9 ماده 84 و 89 قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی
شماره دادنامه قطعی :
9209972130500083
تاریخ دادنامه قطعی :
1392/01/31
گروه رأی:
حقوقی
رأی دادگاه بدوی
درخصوص دادخواست آقای ع.م. فرزند ع. به طرفیت خانم م.ح. فرزند م. به خواسته فسخ نکاح به شرح دادخواست تقدیمی با توجه به احراز علقه ی زوجیت طرفین به استناد سند ازدواج رسمی شماره 10553 دفترخانه شماره 280 حوزه ثبت تهران و با توجه به اظهارات خواهان در جلسه دادرسی مبنی بر اینکه نمی داند همسرش مریض می باشد یا خیر، [و اینکه اظهار داشته] می خواهم که وی به پزشکی قانونی برود تا متوجه شود همسرش بیمار است یا خیر؟ و با توجه به عدم حضور خوانده در وقت مقرر علی رغم ابلاغ قانونی و عدم ارایه دفاعیاتی در خصوص خواسته خواهان، دادگاه مستنداً به بند 9 ماده 84 و 89 قانون آیین دادرسی مدنی به دلیل جزمی نبودن دعوی بلکه ظنی و احتمالی بودن آن حسب توضیحات ارایه شده از ناحیه خواهان قرار رد دعوی صادر و اعلام می نماید. قرار صادره حضوری است و ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظرخواهی در محاکم محترم تجدیدنظر استان تهران می باشد.
رئیس شعبه 232 دادگاه عمومی خانواده تهران ـ جهانیان
رأی دادگاه تجدیدنظر استان
تجدیدنظرخواهی آقای ع.م. به طرفیت خانم م.ح. نسبت به دادنامه شماره 910997020020125 مورخه 29/9/91 صادره از شعبه 232 دادگاه خانواده تهران مبنی بر فسخ نکاح که به موجب آن قرار رد دعوی تجدیدنظرخواه صادر گردیده است و از این حیث مورد اعتراض تجدیدنظرخواه واقع شده است، موجه تشخیص داده نمی شود، لهذا دادگاه با ملاحظه اوراق و محتویات پرونده و با عنایت به اینکه تجدیدنظرخواهی مطروحه با هیچ یک از بندهای ماده 348 قانون آیین دادرسی مدنی مطابقت ندارد و اعتراض موجهی که موجبات نقض دادنامه مورد اعتراض را فراهم نماید، ارایه نگردیده و از حیث رعایت اصول دادرسی و مبانی استدلال و استنباط دادنامه تجدیدنظرخواسته فاقد اشکال است، بنابراین با استناد به ماده 353 قانون فوق الذکر ضمن رد تجدیدنظرخواهی، دادنامه مورد اعتراض را تأیید می نماید. این رأی دادگاه ظرف بیست روز پس از ابلاغ قابل فرجام خواهی در مرجع محترم دیوان عالی کشور می باشد.
مستشاران شعبه 60 دادگاه تجدیدنظر استان تهران
نجفی رسا ـ بهارشاهی